Polski historyk, specjalizujący się w najnowszej historii Polski, profesor nauk humanistycznych. Autor książek oraz artykułów historycznych i popularnonaukowych.
Ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując magisterium z historii (1984) na podstawie pracy Polskie organizacje policyjne w Warszawie w latach 1914–1919, napisanej pod kierunkiem Andrzeja Garlickiego. Po studiach w latach 1984–1988 pracował w Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie, a od 1988 jest pracownikiem Instytutu Historii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1991 obronił pracę doktorską Życie i działalność Ignacego Boernera 1875–1933, której promotorem był również Andrzej Garlicki. W 2001 habilitował się na podstawie książki W polskiej niewoli. Niemieccy jeńcy wojenni w Polsce 1945–1950. W 2012 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. W 1995 był krótko redaktorem naczelnym pisma „Mówią Wieki”. Zasiadł w radzie Fundacji Ośrodka Karta. Redaktor naczelny „Przeglądu Historycznego”. Autor, współautor i redaktor wielu książek, zdobywca nagród.
W 2010 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej, za działalność społeczną.
