Książka warta przeczytania szczególnie przez rodziców adopcyjnych ale nie koniecznie. Przeczytałam w dwa wieczory. Polecam

Książka warta przeczytania szczególnie przez rodziców adopcyjnych ale nie koniecznie. Przeczytałam w dwa wieczory. Polecam

Bardzo dobra książka pokazująca rodzinę adopcyjna i ich życie z córką która adoptowali jak miała 1 rok. Dramat rodziców i córki, problemy wynikające z adopcji a dokładnie wczesnych okresów dziecinstwa

Bardzo dobra książka pokazująca rodzinę adopcyjna i ich życie z córką która adoptowali jak miała 1 rok. Dramat rodziców i córki, problemy wynikające z adopcji a dokładnie wczesnych okresów dziecinstwa

John oraz Erika postanowili adoptować w Polsce czternastomiesięczną dziewczynkę, której nadali imię Casey. Przez wiele lat byli szczęśliwą rodziną, jednak zmieniło się to kiedy Casey weszła w okres dojrzewania. Dziewczyna zaczęła mieć napady złości, pojawiła się depresja, skłonności autodestrukcyjne i samobójcze. Jej rodzice próbowali na różne sposoby pomóc córce, jednak powód wszystkich jej problemów został odkryty za późno.

Ta książka jest pozycją obowiązkową dla każdego. Według mnie każdy powinien wiedzieć z jakimi problemami może borykać sę adoptowane dziecko, nieważne czy ktoś ma zamiar je adopotować czy nie. Nigdy nie wiemy czy nasza wiedza nie przyda się komuś, kogo znamy i czy nie zapobiegnie ona tragedii.

„Mogło być inaczej” to książka smutna i bardzo poruszająca. Nie da się przejść obok niej bez emocji. To jedna z tych historii, która zostaje z nami na długo. Nie da się jej oceniać w kategoriach dobrej i złej, to byłoby krzywdzące ze względu na tematykę. Jest to lektura ważna i potrzebna, tak jak pisałam, obowiązkowa dla każdego.

Przeczytałam ją w jeden dzień. Teraz jest we mnie dużo smutku, ale też przerażenia. Ale zdecydowanie cieszę się, że ją przeczytałam. Jestem bogatsza o wiedzę, która może mi się kiedyś przydać.

John oraz Erika postanowili adoptować w Polsce czternastomiesięczną dziewczynkę, której nadali imię Casey. Przez wiele lat byli szczęśliwą rodziną, jednak zmieniło się to kiedy Casey weszła w okres dojrzewania. Dziewczyna zaczęła mieć napady złości, pojawiła się depresja, skłonności autodestrukcyjne i samobójcze. Jej rodzice próbowali na różne sposoby pomóc córce, jednak...

Nie wiem czy rzeczywiście"mogło być inaczej". Boję się, że nie. Rodzice biologiczni potrafią zmasakrować życie swojego dziecka i pozostawić po sobie tak ogromną pustkę, której nikt ani nic nie jest w stanie wypełnić. Dziecko z RAD czy FAS to dziecko skrzywdzone, zranione, bez poczucia bezpieczeństwa. Życie z takim dzieckiem to codzienna batalia.
Książka ważna i potrzebna. Ocenić można ją w zasadzie, tylko poprzez emocje, które wywołuje. U mnie po lekturze pozostał przede wszystkim smutek i przerażenie, że wszelkie wysiłki i tak z góry skazane są na niepowodzenie.

Nie wiem czy rzeczywiście"mogło być inaczej". Boję się, że nie. Rodzice biologiczni potrafią zmasakrować życie swojego dziecka i pozostawić po sobie tak ogromną pustkę, której nikt ani nic nie jest w stanie wypełnić. Dziecko z RAD czy FAS to dziecko skrzywdzone, zranione, bez poczucia bezpieczeństwa. Życie z takim dzieckiem to codzienna batalia.
Książka ważna i potrzebna....

Bolesna, odkrywająca zbyt późno przyczynę problemów młodej dziewczyny, która popełniła samobójstwo. Unaocznienie problemy związane z adopcją i instytucjonalizacją sierocińców. Pozycja ważna i wartościowa. Zbudowana na doświadczeniach i rozmowach ze specjalistami.

Bolesna, odkrywająca zbyt późno przyczynę problemów młodej dziewczyny, która popełniła samobójstwo. Unaocznienie problemy związane z adopcją i instytucjonalizacją sierocińców. Pozycja ważna i wartościowa. Zbudowana na doświadczeniach i rozmowach ze specjalistami.

Ksią_ka bardo wa_na, bo podkreślająca jak wa_na dla dals_ego rowoju emocjonalnego jest wc_esnod_iecięca więź _ opiekunem.
Podc_as c_ytania irytował mnie brak świadomości _arówno rod_iców jak i profesjonalistów, terapeutów.
To wa_na ksiąka, ku pr_estrod_e. Ws_yscy rod_iece powinni ją pr_ec_ytać, nie tylko adopcyjni.

*problem _ klawis_em, stąd podkreślnik

Ksią_ka bardo wa_na, bo podkreślająca jak wa_na dla dals_ego rowoju emocjonalnego jest wc_esnod_iecięca więź _ opiekunem.
Podc_as c_ytania irytował mnie brak świadomości _arówno rod_iców jak i profesjonalistów, terapeutów.
To wa_na ksiąka, ku pr_estrod_e. Ws_yscy rod_iece powinni ją pr_ec_ytać, nie tylko adopcyjni.

*problem _ klawis_em, stąd podkreślnik

Książka potrzebna i ważna, choć smutna i pesymistyczna. Pokazuje jak ważna jest wiedza na temat tego co może dziać się z dzieckiem adoptowanym. Gdyby rodzice Casey wiedzieli wcześniej to, czego dowiedzieli się po śmierci córki "wiele rzeczy zrobiliby inaczej" a Casey może by żyła. Z drugiej strony okazuje się, że trauma porzucenia u dzieci adoptowanych jest tak silna, że wiele z nich ma poważne zaburzenia emocjonalne i rozwojowe, których właściwie nie da się "uleczyć", mimo najszczerszych chęci i ogromnej miłości.

Książka potrzebna i ważna, choć smutna i pesymistyczna. Pokazuje jak ważna jest wiedza na temat tego co może dziać się z dzieckiem adoptowanym. Gdyby rodzice Casey wiedzieli wcześniej to, czego dowiedzieli się po śmierci córki "wiele rzeczy zrobiliby inaczej" a Casey może by żyła. Z drugiej strony okazuje się, że trauma porzucenia u dzieci adoptowanych jest tak silna, że...

John i Erika Brooks to amerykańskie małżeństwo bardzo chcieli i starali się o własne dziecko, jednak ich względy zdrowotne im na to nie pozwalały.Zdecydowali się na adopcję, która była dla nich jedynym ratunkiem. Jako, że w USA okres czekania na procedury adopcyjne były bardzo długie i okres oczekiwania, postanowili rozejrzeć się za adopcją zagraniczną.W 1991 roku John Brooks i jego żona Erika adoptowali w domu dziecka w Polsce w Mrągowie czternastomiesięczną dziewczynkę Joannę. Joanna była dziewczynką bardzo opóźnioną w rozwoju, lecz dorównywała już równolatkom swoim rówieśnikom. Nadali dziewczynce imię Casey potem zabrali już do swojego domu. Przez ponad kilkanaście lat John, Erika i Casey byli bardzo udaną, szcześliwą rodziną, aż do okresu buntu, dojrzewania gdy Casey zaczęła się buntować, sprawiała problemy wychowawcze swoim przybranym rodzicom, była agresywna, miała w sobie gniew, agresję, wpadała w depresję, miała myśli samobójcze. Rodzice byli bardzo zrozpaczeni, zaczęli się martwić o swoje jedyne ukochane dziecko posyłali swoją córkę do różnych terapeutów, psychologów na terapię, by pomogli jej poradzić sobie z dziewczyny agresją, z poważnymi zaburzeniami emocjalnymi szukali pomocy u każdego,ale dziewczyna nie chciała przyjąć pomocy od nikogo, walkę z napadami złości, gniewu przegrywali jej rodzice nie wiedzieli co jeszcze zrobić, żeby ich córka poczuła się lepiej.

Historia prawdziwa na faktach, wstrząsająca wydarzyła się naprawdę, smutna,poruszająca za serce.
O temacie nurtującym jakim jest adopcja dziecka przez rodziców, nowych opiekunów.

John i Erika Brooks to amerykańskie małżeństwo bardzo chcieli i starali się o własne dziecko, jednak ich względy zdrowotne im na to nie pozwalały.Zdecydowali się na adopcję, która była dla nich jedynym ratunkiem. Jako, że w USA okres czekania na procedury adopcyjne były bardzo długie i okres oczekiwania, postanowili rozejrzeć się za adopcją zagraniczną.W 1991 roku John...

ciężko mi wydać tak słabą ocenę ze względu na fakt, że to historia prawdziwa, ale niestety mało co w niej zasługuje na dobrą opinię...

ciężko mi wydać tak słabą ocenę ze względu na fakt, że to historia prawdziwa, ale niestety mało co w niej zasługuje na dobrą opinię...

Książka rewelacyjna, polecam.

Książka rewelacyjna, polecam.