Wystawiając tylko 8 gwiazdek mam do siebie trochę żal. Pewnie przez to, że mam najnormalniej w świecie słabość do twórczości Berry'ego. Należy mu się chociażby za to, że właśnie ta część sprawiła, że ponownie sięgnęłam do początku całej serii o Cottonie Malone.

"Czternasta kolonia" to powrót Steve'a, może nie tego z "Dziedzictwa templariuszy", ale może z "Biblioteki Aleksandryjskiej" lub "Tajemnicy Grobowca". Lekkość pióra, nieskomplikowana (we wcześniejszych częściach Berry chyba się pogubił, a co za tym idzie, pogubić mógł się także czytelnik) fabuła i ciekawe zakończenie, mimo że przewidywalne, ale tu nie o zakończenie chodzi. Chyba jak każdy stały czytelnik pióra Berry'ego czytam całą serię dla Cottona i innych bohaterów, charakterystycznych, wyróżniających się. Wiadomo, że Cottone nie zginie, nie może, nie byłoby następnej książki. Jednak w jego życiu oraz w życiu reszty bohaterów dużo może się zmienić. A to wszystko narysowane wokół wielkiej historycznej tajemnicy. Tym razem z czasów zimnej wojny.
Jak (prawie) zawsze idealnie poprowadzone wytłumaczenie całej sytuacji, podwójna gra złych charakterów (chociaż i tak moim ulubieńcem w tej kwestii pozostanie Victor), a nawet te kilka mało możliwych sytuacji. Berry swoje książki potrafi napisać tak, że chce je się czytać ciągle od nowa. "Czternastą kolonię" przeczytałam w dwa dni, a to oznacza, że "stary" Berry powrócił.
Najlepszą informacją jest to, że kolejna część już w sprzedaży w USA... a pewnie za kilka miesięcy i u nas.
Takiego Berry'ego mogę czytać.

Wystawiając tylko 8 gwiazdek mam do siebie trochę żal. Pewnie przez to, że mam najnormalniej w świecie słabość do twórczości Berry'ego. Należy mu się chociażby za to, że właśnie ta część sprawiła, że ponownie sięgnęłam do początku całej serii o Cottonie Malone.

"Czternasta kolonia" to powrót Steve'a, może nie tego z "Dziedzictwa templariuszy", ale może z "Biblioteki...