Myślę, że większość zaawansowanych narkomanów może funkcjonować tylko w ośrodkach i półroczny pobyt, jak to ma miejsce w tej książce, to za mało. Jest duże prawdopodobieństwo, że nie znajdą swojego życia, prędzej czy później zamknie się nad nimi pułapka. Albo będzie to tylko alkohol, jako substytut, jednak łagodniejszy i bardziej dostępny przyjaciel. Albo pójdą na całość.
Cieszę się, że trafiłem na tę książkę, szukałem takiej „spowiedzi” i po porażce z „Heroiną” Piątka, Bryła mnie nie zawiódł. Książka jest i straszna i piękna, chwilami klimatem przypomina powieść „Chłopaki nie płaczą” Vargi, ale tylko do pewnego momentu. Dużo jest w niej zabawnych sytuacji, które oczywiście zabawne mogą być tylko do czasu.
Chciałem się dowiedzieć czegoś o autorze, jednak nie udało mi się.
Coś mi mówi, że pisarz sam sfinalizował wydanie tej książki, żeby zostawić jakiś ślad o sobie… Jeśli tak, to zrobił bardzo dobrze.

Myślę, że większość zaawansowanych narkomanów może funkcjonować tylko w ośrodkach i półroczny pobyt, jak to ma miejsce w tej książce, to za mało. Jest duże prawdopodobieństwo, że nie znajdą swojego życia, prędzej czy później zamknie się nad nimi pułapka. Albo będzie to tylko alkohol, jako substytut, jednak łagodniejszy i bardziej dostępny przyjaciel. Albo pójdą na...

Mocna, przejmująca, na pewno zapadająca w pamięć.

Mocna, przejmująca, na pewno zapadająca w pamięć.

Czytałam już wiele książek o tematyce narkomanii, ale ta wywarła na mnie szczególne wrażenie. Realizm opisów stopniowego staczania się na samo dno jest wstrząsający, a jednocześnie daje do myślenia. Myślę że nawet bardziej niż niejedna taka książka z fragmentami przestróg i umoralnień. Prostota przedstawiania życia narkomana jest najlepszą przestrogą samą w sobie.

Czytałam już wiele książek o tematyce narkomanii, ale ta wywarła na mnie szczególne wrażenie. Realizm opisów stopniowego staczania się na samo dno jest wstrząsający, a jednocześnie daje do myślenia. Myślę że nawet bardziej niż niejedna taka książka z fragmentami przestróg i umoralnień. Prostota przedstawiania życia narkomana jest najlepszą przestrogą samą w sobie.

Głównym bohaterem jest Filip Bryła, czyli sam autor. Opisuje on swoje życie. Mieszka w Warszawie, ma normalny dom, rodzinę i przyjaciół. Mimo to jego historia jest tragiczna. Wszystko zaczęło się od alkoholu, lecz z czasem sięga po narkotyki. Najpierw lżejsze, a potem amfetamina aż do heroiny.
Książka obrazuje życie narkomana z jego punktu widzenia. W chwilach gdy bohaterowie są pod wpływem narkotyków, zmieniają się nie do poznania. Jest wzmianka o kosmitach, a nawet bitwa o kałużę.
Można się jedynie domyślić co czuje narkoman.
Czy Filipowi udało się z tego wyjść?
Czy można z dnia na dzień przestać brać?
Oraz do czego jest zdolny uzależniony od narkotyków by kupić działkę amfetaminy bądź heroiny?
Książkę uważam za naprawdę dobrą. Ukazuje życie osoby uzależnionej. Jej konflikty z prawem, a co gorsze ze zdrowiem. Sama czytałam tę historię jako nastolatka, co zobrazowało mi bardzo dokładnie co się dzieje z taką osobą. Dzięki czemu nigdy nie sięgnęłam po tego typu używki. Książkę polecam zwłaszcza dojrzewającym nastolatkom.

Głównym bohaterem jest Filip Bryła, czyli sam autor. Opisuje on swoje życie. Mieszka w Warszawie, ma normalny dom, rodzinę i przyjaciół. Mimo to jego historia jest tragiczna. Wszystko zaczęło się od alkoholu, lecz z czasem sięga po narkotyki. Najpierw lżejsze, a potem amfetamina aż do heroiny.
Książka obrazuje życie narkomana z jego punktu widzenia. W chwilach gdy...

Przeczytałem dwukrotnie. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Wszystko było idealne: Język głównego bohatera, jego twardy charakter i ciągoty do ciągłego odurzania się. Gorąco polecam każdemu, przede wszystkim młodemu człowiekowi!

Przeczytałem dwukrotnie. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Wszystko było idealne: Język głównego bohatera, jego twardy charakter i ciągoty do ciągłego odurzania się. Gorąco polecam każdemu, przede wszystkim młodemu człowiekowi!

Książkę łatwo i przyjemnie się czyta. Napisana prostym i zrozumiałym językiem. Doskonała na rozpoczęcie przygody z czytaniem.

Książkę łatwo i przyjemnie się czyta. Napisana prostym i zrozumiałym językiem. Doskonała na rozpoczęcie przygody z czytaniem.

Książka świetnie ukazująca szybkie zejście na dno. Pokazuje jak cienka granica dzieli "świetną zabawę" od zniszczenia sobie życia.

Książka świetnie ukazująca szybkie zejście na dno. Pokazuje jak cienka granica dzieli "świetną zabawę" od zniszczenia sobie życia.

Z racji, że książki o narkomanii należą do moich ulubionych, daję 8/10. Nie zawiodłam się! I jeśli Wy przepadacie za taką tematyką, radzę przeczytać "Spowiedź Narkomana".

Z racji, że książki o narkomanii należą do moich ulubionych, daję 8/10. Nie zawiodłam się! I jeśli Wy przepadacie za taką tematyką, radzę przeczytać "Spowiedź Narkomana".

Początek mało zachęcający, ale gdy kacja sie rozkręca książka bardzo wciąga.
POLECAM!

Początek mało zachęcający, ale gdy kacja sie rozkręca książka bardzo wciąga.
POLECAM!

Książka wali między oczy, zwłaszcza, kiedy okazuje się, że autor jest...kolegą z klasy, którego się znało osobiście i nic nie wskazywało, że jego los potoczy się właśnie tak, jak się potoczył. Pozdrowienia Filip!

Książka wali między oczy, zwłaszcza, kiedy okazuje się, że autor jest...kolegą z klasy, którego się znało osobiście i nic nie wskazywało, że jego los potoczy się właśnie tak, jak się potoczył. Pozdrowienia Filip!