Książka wpadła mi w ręce podczas wizyty w bibliotece i zaintrygowała opisem na okładce. Po lekturze muszę przyznać: było w porządku, ale bez większych rewelacji.

Główną bohaterką jest tytułowa Angielka - czyli Emma. Trzydziestoletnią kobietę poznajemy w momencie, w którym zawalił się jej ustabilizowany, bezpieczny świat. Pogrążona w żałobie trafia ona w towarzystwie swojej samozwańczej, nastoletniej opiekunki Sonii do Polski, a konkretnie do Warszawy, gdzie w eleganckiej kancelarii prawniczej dowiaduje się interesujących faktów o swojej, nieznanej dotychczas, rodzinie. Okazuje się, że Emma jest jedyną żyjącą spadkobierczynią rodu Seippów, a co za tym idzie, prawowitą właścicielką dobrze utrzymanego dworku oraz pokaźnej gotówki...
A to dopiero początek całej historii. Kolejno pojawiają się przystojni i intrygujący mężczyźni: jeden na koniu, a drugi w złotym mercedesie. Jest jeszcze poszukiwanie skarbu. To chyba najistotniejsze elementy powieści, która bogata jest także w niekończące się wątki poboczne oraz liczne podróże w czasie.

Możnaby pomyśleć: materiał na ciekawą książkę. W sumie tak, ale kilka rzeczy mi w niej przeszkadzało i nie pozwoliło na lepszą ocenę. W pierwszym rzędzie są to niezrozumiałe dla mnie insynuacje autora, jakoby cała ta historia miała związek z jego rodziną (nazwisko rodowe bohaterki i autora jest takie samo: Seipp). Niestety stosunkowo kryptyczne opisy owych powiązań nie pozwoliły mi się połapać, co jest prawdą, a co nie. Kilka razy pojawiają się w powieści sceny bardzo brutalne, których sensu nie rozumiem. To troszkę, jakby pan Seipp chciał na siłę zszokować czytelnika, więc wczepił w swoją historię kilka klocków z przemocą - moim zdaniem niepotrzebnie. Przyczepić się jeszcze mogę do stylu, który nie płynął, nie wciągnął, a tylko tak sobie zainteresował. Jest to kolejna ciekawa powieść, którą można przeczytać, jeśli wpadnie nam w ręce. Szkoda tylko, że równie szybko wypadnie z głowy.

Więcej recenzji na moim blogu: www.katalog-tytulowy.blogspot.com
Zapraszam!

Książka wpadła mi w ręce podczas wizyty w bibliotece i zaintrygowała opisem na okładce. Po lekturze muszę przyznać: było w porządku, ale bez większych rewelacji.

Główną bohaterką jest tytułowa Angielka - czyli Emma. Trzydziestoletnią kobietę poznajemy w momencie, w którym zawalił się jej ustabilizowany, bezpieczny świat. Pogrążona w żałobie trafia ona w towarzystwie swojej...