Zagroda zębów
- Kategoria:
- literatura piękna
- Wydawnictwo:
- Powergraph
- Data wydania:
- 2016-11-28
- Data 1. wyd. pol.:
- 2016-11-28
- Liczba stron:
- 104
- Czas czytania
- 1 godz. 44 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788364384585
- Tagi:
- odesyja mity Odys Odyseusz Penelopa retelling opowiadania
"Zagroda zębów" Wita Szostaka to zbiór miniatur literackich, będących apokryficznymi wersjami mitu Odysa. Autor próbuje w nich prześledzić alternatywne, nieistniejące wersje mitu: Odys nie wraca na Itakę, gdyż zakłada dom gdzie indziej; Odys nie wraca, gdyż pomaga odbudować Troję; Odys wraca, lecz zostaje zabity przez Penelopę; Odys wraca, lecz nikt nie rozpoznaje w nim wielkiego bohatera i umiera w samotności.
Te kilkadziesiąt mikrohistorii to opowieści o bezdomności, pustce i niemożności powrotu. To tęsknoty za prawdziwym życiem, które zawsze jest gdzieś daleko, choć czasem wydaje się na wyciągnięcie ręki.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Stary człowiek i Itaka
Dawno temu Homer powiedział o Odysie wszystko. Oczywiście kolejni autorzy zainspirowani twórczością legendarnego Greka nie przejmowali się tym i wciąż o losach króla Itaki opowiadali. Do tego grona dołączył niedawno Wit Szostak: jego „Zagroda zębów” to zbiór literackich miniatur skupionych wokół powrotu herosa spod Troi.
Pierwsze odczucia czytelników zaznajomionych z twórczością krakowskiego pisarza zapewne będą dwojakiej natury: z jednej strony rozczarowanie, bo przecież to zaledwie broszura, jakieś sto stron, z drugiej – radość, bo autor powraca do jednego z najciekawszych motywów swej prozy. Podobnie jak w świetnej, nominowanej do Nike „Fudze”, Szostak opiera ciężar historii na barkach jednego bohatera – wtedy był to Bartłomiej Chochoł, tutaj jest to oczywiście Odys; błyskawicznie okazuje się jednak, że losy noszącego to imię człowieka niekoniecznie odpowiadają tym, które znamy wszyscy nie tylko z lektur, ale i z wczesnoszkolnych lekcji. Czas po wyruszeniu króla Itaki w stronę Troi rozpływa się w nieokreśloności, a Szostak ze swobodą podsuwa czytelnikowi alternatywne wersje wydarzeń związanych z jego powrotem. Czy w takim razie „Zagroda zębów” to tylko pusta zabawa w pisanie „Odysei” na nowo? W żadnym wypadku; autor, choć teoretycznie możliwości ma nieograniczone, snuje wizje bardzo precyzyjne i wycyrklowane tak, aby odrzeć mit z mitu. Brzmi to absurdalnie? Może, ale wydaje się, że demitologizacja Odysa i pokazanie wielkiego herosa jako najzwyklejszego człowieka są w tej książce najważniejsze: już nie wielki wojownik, a tylko starszy mężczyzna, nie powracający do ojczyzny bohater, a potwornie zmęczony długą tułaczką włóczęga. Nie wie dokąd wraca, nie wie do kogo wraca, nie wie czy ma po co wracać, nie wie, w końcu, czy wracać chce – w „Zagrodzie zębów” Odyseusz i jego mit stają przed czytelnikiem obnażeni.
Podobieństwa recenzowanej książki i „Fugi” nie kończą się jednak na ścisłym osnuciu fabuły wokół alternatywnych losów centralnie umieszczonego bohatera. Szostak powraca także do bardzo ciekawej struktury tekstu, który podzielony jest na krótkie rozdziały, które rozpoczynają się w tym samym czy bardzo zbliżonym punkcie i same w sobie stanowią zamkniętą całość. Na szczęście autor panuje nad kolejnymi historiami na tyle dobrze, że do „Zagrody zębów” chaos się nie wkrada – to raczej symfonia bardzo zbliżonych do siebie opowieści, która rozbrzmiewa w wielkim stylu. Mniej jest w niej nerwowości, która dodawała „Fudze” charakteru, więcej natomiast goryczy i zadumy.
„Zagroda zębów” to rzecz niecodzienna. Nie jest na dobrą sprawę ani powieścią, ani zbiorem opowiadań; na język ciśnie się określenie zbioru miniatur, ale ta książka przecież nie jest wyborem szkiców czy anegdot – to przemyślana i intrygująca lektura, spójna całość logicznie podzielona na bardzo mocne dawki. Wit Szostak po raz kolejny (i to bez potknięcia!) stanął na wysokości zadania i stworzył prozę, którą po prostu warto przeczytać.
Bartosz Szczyżański
Oceny
Książka na półkach
- 214
- 182
- 62
- 7
- 5
- 5
- 4
- 4
- 4
- 4
Opinia
ODYS ZDEMITOLOGIZOWANY
Ciężko będzie mi ocenić tę książkę. Książkę, bo nie zakwalifikuję jej ani do grona powieści, ani do zbioru opowiadań. Szostak, jeden z ciekawszych i ambitniejszych rodzimych autorów działających na polu szerokorozumianej fantastyki stworzył utwór daleki od uogólnień. Dziwny. Nietypowy. Własny, acz reinterpretujący klasykę. Ambitny, choć przy tym jakby na siłę wielki. Nieoczywisty, ale też i nie dla wszystkich.
„Każdy z nas jest Odysem co wraca do swej Itaki” pisał przed laty Leopold Staff. I chyba każdy z nas musiał w szkole interpretować ten wiersz, jak również czytać „Odyseję”. Zna więc losy Odysa i jego przygody. A może wcale nie? Szostak wkracza na grząskie tereny rozważań „co by było gdyby…” i zaczyna rozpisywać różne warianty jego życia, osadzając je w psychologicznym kontekście. Odys zakłada dom gdzie indziej, Itaka przestaje być mu potrzebna, nie wraca. Odys odbudowuje Troję, porzucając swoją ojczyznę. Odys powraca w rodzinne strony, ale nie zostaje rozpoznany. Odys ginie. Odys… Odys… Odys… I jego życie. To, które rozgrywa się na różnych polach, spełnia się, rozpada, ucieka i wraca.
Granica pomiędzy tekstem wystylizowanym a przestylizowanym jest jak ta, która rozdziela sztukę od kiczu – niewielka i płynna. Obie strony co chwila przenikają się wzajemnie, uzupełniają, chociaż przeczą same sobie. I tak też jest w „Zagrodzie zębów” – bardzo ambitnej antologii krótkich form demitologizujących opowieść o Odysie. Rozważających, rozkładających na czynniki pierwsze naszą ludzką naturę i świat poprzez pryzmat wszystkim znanego mitu. Stylizacja jednak, ta, która ma sprawić, by teksty brzmiały jak pisane dawnym językiem, czasem staje się zbyt kwiecista. Zbyt usilna. Jakby po prostu musiała być wielka, a wielkość przecież i tak płynie z samej interpretacji losów Odysa.
Pod tym względem nie wszystko udało się Szostakowi, choć trzeba mu oddać, że styl posiada niebanalny, charakterystyczny i wymagający. Taki, jak lubię. Pod względem treści też jest ciekawie, nawet jeśli nie trawi się mitologicznych historii. W „Zagrodzie…” to na szczęście tylko płaszczyk, pod którym kryje się o wiele więcej, choć podane w prosty sposób. I chociaż nie wszystkie pokładane w książce nadzieje zostały spełnione, a całość miewa aż nazbyt eksperymentalną formę, warto po najnowsze dzieło Szostaka sięgnąć. Szczególnie jeśli znacie już jego twórczość. Polecam zatem.
Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/11/25/zagroda-zebow-wit-szostak/
ODYS ZDEMITOLOGIZOWANY
więcej Pokaż mimo toCiężko będzie mi ocenić tę książkę. Książkę, bo nie zakwalifikuję jej ani do grona powieści, ani do zbioru opowiadań. Szostak, jeden z ciekawszych i ambitniejszych rodzimych autorów działających na polu szerokorozumianej fantastyki stworzył utwór daleki od uogólnień. Dziwny. Nietypowy. Własny, acz reinterpretujący klasykę. Ambitny, choć przy tym...