Gdy "dwoje ludzi spotyka się tylko po to, by stwierdzić, że zostali dla siebie stworzeni".

Zuzanna ma dopiero 23 lata, ale w jej życiu wydarzyło się coś, co przekonało ją o tym, by naprawić błędy. Niestety nie swoje, bo na to było już zbyt późno.

Kilka lat wcześniej ojciec odszedł od matki. Zuzanna napisała do niego przejmujący list. Od dawna chciała go wysłać, jednak ciągłe wątpliwości jej w tym przeszkadzały. Tak naprawdę nigdy go nie wysłała. Ojciec zmarł na zawał.

Pełna niespełnionej misji pragnie naprawiać świat.

Przeprowadza się do maleńskiej miejscowości, gdzie funkcjonuje Biuro przesyłek niedoręczonych.
Co to za miejsce? Mały magazyn, do którego trafiają listy i paczki bez adresatów.

Gdy Zuzanna odnajduje listy w podobnych papateriach czuje, że coś je ze sobą łączy.
Postanawia złamać tajemnicę korespondencji odkrywając tym samym sekret dwojga ludzi, którzy pokochali się na całe życie, ale spotkali się w życiu tylko na moment.

Tekla właśnie dostała posadę nauczycielki. Niefrasobliwy przypadek sprawił, że w brukowej posadzce utknął jej obcas.
Na ratunek przyszedł jej młody mężczyzna o niespotykanym imieniu Gaspar.
Przegadali cały dzień. Ich serca zaczęły bić jednym rytmem i połączyło ich uczucie, które początkowo można nazwać zakochaniem.

Przewrotne jest życie i nie pozwoli zawsze kończyć się happy endem.

Gaspar musi wyjechać na studia do Niemiec, by po ich ukończeniu przejąć aptekę po ojcu. Obiecuje, że wróci na święta. Umawia się, że w Wigilię spotkają się z Teklą i jeśli wciąż będą mieć ochotę by być razem, to ich uczucie przetrwa.

Gdy nadchodzi upragniona Wigilia Gaspar czeka na Teklę na placu. Tekla czeka na Gaspara. Okazuje się jednak, że oboje czekają w innym miejscu.

Zrezygnowani odchodzą, ale każdego roku przez trzydzieści kilka lat przychodzą w to samo miejsce.
Nigdy jednak się nie spotykają. Ich drogi rozmywają się przez te wszystkie lata.
Każdego roku przed Wigilią wysyłają do siebie list. Listy bez konkretnego adresu również nie dochodzą do adresatów. Trafiają jednak do biura, w którym pracuje Zuzanna.



Zuzanna postanawia połączyć historię tych dwojga ludzi, których rozdzieliła banalna pomyłka.
Jak odnaleźć Teklę, dziewczynę o długim czarnym warkoczu i aptekarza Gaspara w trzydzieści lat, po ostatnim spotkaniu.

Niezwykle klimatyczna powieść, która pachnie grzanym winem, piernikiem i papaterią.
Zabawna kreacja wielu postaci, o niesamowitym przekroju charakterów. A do tego pocieszna lotopałanka karłowata.

I tylko jedyne co mi przeszkadało w powieści to zbyt mocne trzymanie się autorki faktów wyjętych zapewne z archiwalnej prasy.

Gdy "dwoje ludzi spotyka się tylko po to, by stwierdzić, że zostali dla siebie stworzeni".

Zuzanna ma dopiero 23 lata, ale w jej życiu wydarzyło się coś, co przekonało ją o tym, by naprawić błędy. Niestety nie swoje, bo na to było już zbyt późno.

Kilka lat wcześniej ojciec odszedł od matki. Zuzanna napisała do niego przejmujący list. Od dawna chciała go wysłać, jednak...