Największa zaletą książki jest to, że autorka zebrała wiele osób związanych z Warszawą w jeden tom i przedstawiała wywiady z nimi. Plusem jest również to, że autorka stara się przekazać czytelnikowi klimat rozmowy z daną osobą krótkim wstępem i zakończeniem. i na tym zalety się kończą. Wywiady są krótkie, lakoniczne i bardzo nie równe (niektóre wręcz słabe). Wypowiedzi bohaterów najeżone są błędami merytorycznymi (jak to z reguły wspomnienia) a autorka nie zadała sobie trudu zweryfikowania niektórych faktów (np. cytatu z Józefa Piłsudskiego) i oparzenia stosownym przypisem. Nie lubię też książek, które już w momencie ukazania się na ryku są nie aktualne (Jeden z bohaterów Bohdan Tomaszewski zmarł w marcu 2015, książka ukazała się w 2016 - brak informacji o śmierci) A za kawiarnie "Lursa" zamiast "Loursa" (pojawia się dwukrotnie ten błąd - w dwóch rożnych wywiadach) autorka powinna karnie spędzić dwa tygodnie na urlopie w Żarnowcu przy lekturze Clausewitza lub Metodologii Historii Topolskiego. Nie polecam tej książki, szczególnie, że to jest drugie wydanie podobnej pozycji (nie wiem czy są identyczne, ale na pewno podobne)

Największa zaletą książki jest to, że autorka zebrała wiele osób związanych z Warszawą w jeden tom i przedstawiała wywiady z nimi. Plusem jest również to, że autorka stara się przekazać czytelnikowi klimat rozmowy z daną osobą krótkim wstępem i zakończeniem. i na tym zalety się kończą. Wywiady są krótkie, lakoniczne i bardzo nie równe (niektóre wręcz słabe). Wypowiedzi...