Szalenie znużyła mnie ta książka, a błyskotliwe uwagi na temat imion kojarzonych z przebrzmiałymi już w większości nazwiskami okazały się mimo wszystko niewystarczająco błyskotliwe. Być może książka przypadłaby do gustu bardziej osobie w średnim wieku, która lepiej orientuje się we wspomnianych osobistościach?

Szalenie znużyła mnie ta książka, a błyskotliwe uwagi na temat imion kojarzonych z przebrzmiałymi już w większości nazwiskami okazały się mimo wszystko niewystarczająco błyskotliwe. Być może książka przypadłaby do gustu bardziej osobie w średnim wieku, która lepiej orientuje się we wspomnianych osobistościach?

Świetnie się bawiłam

Świetnie się bawiłam

Książka pełna anegdot i ciekawostek. Momentami chciałabym, żeby większy nacisk położony był na etymologię zamiast wymienianie różnych osób, które noszą dane imię, ale i tak jest to bardzo przyjemna lektura.

Książka pełna anegdot i ciekawostek. Momentami chciałabym, żeby większy nacisk położony był na etymologię zamiast wymienianie różnych osób, które noszą dane imię, ale i tak jest to bardzo przyjemna lektura.

Wyrywki

Wyrywki

To raczej imiennik. Kluczem do tej książki jest zrozumienie prostej zasady: ”nie my nosimy imiona, to one noszą nas". Autorzy analizują imiona w kontekście kulturowym, historycznym, literackim i obyczajowym. Opowiadają o słynnych nosicielach imion i piętnie jakie na nich pozostawili. Masa anegdot, trochę złośliwości. Wszystko w błyskotliwym dialogu.

To raczej imiennik. Kluczem do tej książki jest zrozumienie prostej zasady: ”nie my nosimy imiona, to one noszą nas". Autorzy analizują imiona w kontekście kulturowym, historycznym, literackim i obyczajowym. Opowiadają o słynnych nosicielach imion i piętnie jakie na nich pozostawili. Masa anegdot, trochę złośliwości. Wszystko w błyskotliwym dialogu.

Ta książka nie jest zła, ale spodziewałam się po niej czegoś innego. Myślałam, że będą tam ciekawostki o imionach, jakieś nowe spojrzenie na ten temat. Tymczasem obaj panowie w tej książce dyskutują o imionach, ale w kontekście znanych, lub mniej znanych osób, które je noszą... Ponadto, w tych dialogach jest bardzo dużo polityki, czy to w aluzjach, czy to wprost. A tego bardzo nie lubię, więc stąd moja niezbyt wysoka ocena...
Jeśli szukacie jakiegoś kompendium imion, to nie sięgajcie po tę książkę! Ale jeśli chcecie poczytać rożne wspominki i luźne dyskusje zahaczające o temat imion, to książka dla Was ;)

Ta książka nie jest zła, ale spodziewałam się po niej czegoś innego. Myślałam, że będą tam ciekawostki o imionach, jakieś nowe spojrzenie na ten temat. Tymczasem obaj panowie w tej książce dyskutują o imionach, ale w kontekście znanych, lub mniej znanych osób, które je noszą... Ponadto, w tych dialogach jest bardzo dużo polityki, czy to w aluzjach, czy to wprost. A tego...

Mimo miłości do autorów oraz wielbionego tematu, książka nie przypadła mi do gustu. Za dużo stereotypów, za dużo polityki. Na plus znani imiennicy, pochodzenie imion i humor autorów :)

Mimo miłości do autorów oraz wielbionego tematu, książka nie przypadła mi do gustu. Za dużo stereotypów, za dużo polityki. Na plus znani imiennicy, pochodzenie imion i humor autorów :)

Koszmarna księga z pewnością nie imion. Ich alfabetyczne wymienianie jest pretekstem do rozmów zbyt często politycznych i to ze wzajemnym spijaniem sobie z dzióbków; przypadnie do gustu chyba tylko bezkrytycznym wyznawcom Gazety Wyborczej. Wstęp profesora Miodka zapowiadał rzecz naprawdę ciekawą i potrzebną - ukazanie szerszemu gronu, że imiona, które na co dzień spotykamy, rzadko są "nasze" - słowiańskie czy też rodzime. Niestety rozmowa Bralczyka z Ogórkiem nie jest pod tym względem konsekwentna; czasem, mimochodem, oferuje znaczenie imienia i wyjawienie, z jakiego kręgu pochodzi - zbyt często nie - a co gorsza zdarzają się bzdury kosmiczne. Jak na przykład stwierdzenie, że Igor czy Janusz to imiona słowiańskie. Lub też - że Wojciech i Adalbert znaczy w zasadzie to samo (nie!).

Niesamowite rozczarowanie, kompletna strata czasu (na szczęście nie pieniędzy, lecz niestety drzew).

Koszmarna księga z pewnością nie imion. Ich alfabetyczne wymienianie jest pretekstem do rozmów zbyt często politycznych i to ze wzajemnym spijaniem sobie z dzióbków; przypadnie do gustu chyba tylko bezkrytycznym wyznawcom Gazety Wyborczej. Wstęp profesora Miodka zapowiadał rzecz naprawdę ciekawą i potrzebną - ukazanie szerszemu gronu, że imiona, które na co dzień spotykamy,...

Dość osobiste i dość osobliwe. Imiona są tu pretekstem do gawęd o osobach, które te imiona noszą i nosiły w przeszłości, o powiedzeniach i skojarzeniach rozmówców związanych z danym imieniem. Dialogi bazują na osobistym doświadczeniu niezwykle inteligentnych rozmówców. Zdarzają się fragmenty, gdy trudno jest zidentyfikować jakąś osobę z przeszłości, bo skojarzenie rozmówcy jest zbyt osobiste. I po dwóch latach (2017) - niestety - rzeczywistość poszła do przodu, a zapis został i miejscami nie przystaje. Przeczytać polecam, byle szybko. Jest to książka chwili. A i nie każdy tu swoje imię znajdzie.

Dość osobiste i dość osobliwe. Imiona są tu pretekstem do gawęd o osobach, które te imiona noszą i nosiły w przeszłości, o powiedzeniach i skojarzeniach rozmówców związanych z danym imieniem. Dialogi bazują na osobistym doświadczeniu niezwykle inteligentnych rozmówców. Zdarzają się fragmenty, gdy trudno jest zidentyfikować jakąś osobę z przeszłości, bo skojarzenie rozmówcy...

Bardzo zawiodłem się na tej książce. Jej najmocniejszym elementem jest wstęp prof. Miodka. Reszta to całkowicie swobodne i dowolne skojarzenia autorów z imionami, których katalog nie jest duży. Kupiłem ją w trakcie wybierania imienia dla dziecka – ta pozycja zupełnie w niczym mi nie pomogła.

Bardzo zawiodłem się na tej książce. Jej najmocniejszym elementem jest wstęp prof. Miodka. Reszta to całkowicie swobodne i dowolne skojarzenia autorów z imionami, których katalog nie jest duży. Kupiłem ją w trakcie wybierania imienia dla dziecka – ta pozycja zupełnie w niczym mi nie pomogła.