Do przeczytania książek Jacka Piekary byłam różnymi sposobami nakłaniana około trzech lat . Były prośby, groźby podstępy i nic…. Mimo, że wszystkie pozycje stoją równiutko na półkach, dla mnie była to ta „męska „ część biblioteczki, którą tylko uzupełniałam przy mniejszych i większych okazjach. W końcu uległam i nie żałuję. Spędziłam dwa pochmurne popołudnia w towarzystwie magii, pięknej Katarzyny i okrutnych Inkwizytorów. Z premedytacją wybrałam właśnie ten tom cyklu jako pierwszy, bowiem nie znając pozostałych chciałam dotrzeć tam, gdzie wszystko się zaczęło. Zauroczył mnie styl autora, bo książkę czyta się szybko, z dużą przyjemnością i zaciekawieniem co też stanie się dalej. Poznajemy losy pięknej Katarzyny, wędrujemy razem z Mistrzem Lowefellem przez objęte buntem tereny, trafiamy do szkoły Inkwizytorów i klasztoru Amszilas. Minusem właśnie tej pozycji była minimalna dawka Mordimera Madderdina, ale to tylko zaostrzyło mój apetyt na więcej i z przyjemnością dowiem się jakie były dalsze losy Inkwizytora. Polecam każdemu, kto przyjemnie chce spędzić czas na lekkiej, łatwej lekturze i nie boi się duchów, czarownic, intryg i Inkwizytorów  Ja na pewno sięgnę po kolejne tomy Cyklu Inkwizytorskiego słysząc za sobą chichot mojego mężczyzny… „a nie mówiłem!”

Do przeczytania książek Jacka Piekary byłam różnymi sposobami nakłaniana około trzech lat . Były prośby, groźby podstępy i nic…. Mimo, że wszystkie pozycje stoją równiutko na półkach, dla mnie była to ta „męska „ część biblioteczki, którą tylko uzupełniałam przy mniejszych i większych okazjach. W końcu uległam i nie żałuję. Spędziłam dwa pochmurne popołudnia w towarzystwie...