Komiks jest bezpośrednią kontynuacją Zmierzchu Mutantów oraz ostatnimi zeszytami X-Men przed przerwą. Jak we wcześniejszych opowieściach jak rysunki tworzył Adams to historie były ciekawe jak o Savage Land i Ka- Zar pozostałem opowieści były średnie, ale dziwie się że w Ameryce w tym czasie nie poznano się na tej serii bo w porównaniu innych opowieści o innych bohaterach Marvela te na prawdę trzymają poziom. Dodatkowo dostajemy pierwszą część opowieści o Beast po odejściu z X-Men kiedy zostaje prawdziwą Bestią. Jak dla mnie warto, a szczególnie czytać w kolejności wydania z Ameryki.

Komiks jest bezpośrednią kontynuacją Zmierzchu Mutantów oraz ostatnimi zeszytami X-Men przed przerwą. Jak we wcześniejszych opowieściach jak rysunki tworzył Adams to historie były ciekawe jak o Savage Land i Ka- Zar pozostałem opowieści były średnie, ale dziwie się że w Ameryce w tym czasie nie poznano się na tej serii bo w porównaniu innych opowieści o innych bohaterach...

http://superbook.blog.pl/2016/10/18/271-wkkm-101-roy-thomas-neal-adams-x-men-w-cieniu-saurona/

Słowem wstępu- nie, nie jest to opowieść o pojedynku Dzieci Atomu z tolkienowskim czarnym charakterem. Na szczęście. „W cieniu Saurona” jest zbiorem schyłkowych opowieści o pierwszej generacji grupy X- Men. A tytułowy Sauron to pterodont na okładce. A skoro jest człowiek- dinozaur, jest też i Savage Land. A jeśli Savage Land, to i Ka- Zar. Mały plus więc za postaci nieco dziś już zapomniane.

Historia Karla Lykosa, czyli właśnie Saurona ma w sobie motywy wilkołacze. Jak w przypadku ofiary Lykantropa, po ranach odniesionych w walce z pterodontami ów jegomość odkrywa, że pochłaniając energię innych żywych istot staje się potężną latającą, bestią. Szybko też odkrywa, że najwięcej siły dają mu mutanci. Ku utrapieniu pewnej grupki młodocianych homo superior…

W pozostałych historiach X- Men muszą zmierzyć się z Hulkiem ( albowiem każdy w tamtych czasach MUSIAŁ mierzyć się z Sałatą ),najeźdźcą z kosmosu i samym Magneto, który powrócił zza grobu. Największą jednak gratką jest ukazanie genezy Beasta, w wersji futrzanej. Swoją drogą, gdyby Hank wiedział, że to nie ostatnia taka metamorfoza zapewne pozwoliłby wydarzeniom biec własnymi ścieżkami. Na łamach tegoż tomu debiutuje też Shiro Yoshida, znany szerzej jako Sunfire. Jako japoński fanatyk, i to bynajmniej wobec swej korporacji, bądź ulubionej mangi, prezentuje się dużo groźniej niż Sauron i Mistrz Magnetyzmu.

Można rzecz, że kreska Neala Adamsa ratuje ten komiks. Be przesady ! Roy Thomas, jak na swoje czasy, stworzył niezłą opowieść, a Adams tylko pomógł mu ja opowiedzieć w sposób, dzięki któremu nie czyta się go jak innych komiksów z epoki. Czyli z nutką znużenia i odkładania co jakiś czas. Ale fakt faktem- największym atutem tego komiksu jest niewątpliwy udział Neala Adamsa. Rysownik ten wie co to kadrowanie. Podział plansz przebija większość dzisiejszych komiksów. Wielki wizjoner. ot co.

Podsumowanie: Będę szczery- „Mroczna Phoenix” to to nie jest. Ale nie jest to też dzieło słabe, niegodne uwagi. Fani X- Men będą zadowoleni, podobnie jak zwolennicy komiksowych antyków. Ja po nawałnicy oldschool’ u z WKKM jestem nieco mniej tym drugim, ale miłośnikiem serii o mutantach jak najbardziej. Pierwszy skład ma kompletnie inny klimat, niż ten z Loganem, Storm i resztą międzynarodowej ferajny. Przypomina on nieco połączenie klasycznej opowieści o superbohaterach z tamtych lat, z naiwnością familijnych obrazów. X- Men musieli dojrzeć. Z grupki X- Harcerzy stać się kimś na miarę Avengers. Tutaj zaprezentowany zostaje ich ostatni krok jako tych pierwszych. Nieco niezgrabny, lecz mocny.

http://superbook.blog.pl/2016/10/18/271-wkkm-101-roy-thomas-neal-adams-x-men-w-cieniu-saurona/

Słowem wstępu- nie, nie jest to opowieść o pojedynku Dzieci Atomu z tolkienowskim czarnym charakterem. Na szczęście. „W cieniu Saurona” jest zbiorem schyłkowych opowieści o pierwszej generacji grupy X- Men. A tytułowy Sauron to pterodont na okładce. A skoro jest człowiek-...

Rysunki Adams są niesamowite.

Rysunki Adams są niesamowite.