Komiks, ktory powstal na podstawie filmu, ktory powstal na podstawie ksiazki.
Rysunki sa swietne, fabularnie jest dobrze.
Komiks milosnikom filmu powinien sie spodobac.

Komiks, ktory powstal na podstawie filmu, ktory powstal na podstawie ksiazki.
Rysunki sa swietne, fabularnie jest dobrze.
Komiks milosnikom filmu powinien sie spodobac.

Mignola w formie. Nie ma i nie będzie drugiej takiej kreski. Świetna, czarno-biała (a przecież Wielki M. jest mistrzem światłocienia) adaptacja klasycznej powieści. Musiałem złapać za mopa podczas lektury bo klimat wylewał się spomiędzy stron gęstymi strumieniami.

Mignola w formie. Nie ma i nie będzie drugiej takiej kreski. Świetna, czarno-biała (a przecież Wielki M. jest mistrzem światłocienia) adaptacja klasycznej powieści. Musiałem złapać za mopa podczas lektury bo klimat wylewał się spomiędzy stron gęstymi strumieniami.

"Bo krew jest życiem!"
Super komiks, bardzo szybko się czyta. Szkoda, że taki krótki ale nie można mieć w życiu wszystkiego. Dla fanów Brama Stokera, filmów Coppoli oraz wielbicieli klasycznej opowieści grozy jest pozycją obowiązkową. Szczerze polecam 🧛🏻‍♀️🖤

"Bo krew jest życiem!"
Super komiks, bardzo szybko się czyta. Szkoda, że taki krótki ale nie można mieć w życiu wszystkiego. Dla fanów Brama Stokera, filmów Coppoli oraz wielbicieli klasycznej opowieści grozy jest pozycją obowiązkową. Szczerze polecam 🧛🏻‍♀️🖤

To moje pierwsze spotkanie z komiksami wydawnictwa KBOOM. Moje pytanie, dlaczego to wszystko czarnobiałe? Dobry choć krótki.

To moje pierwsze spotkanie z komiksami wydawnictwa KBOOM. Moje pytanie, dlaczego to wszystko czarnobiałe? Dobry choć krótki.

Spodziewałam się czegoś lepszego. Bohaterowie nie byli przekonujący, ich zachowania sztuczne, jedynie Dracula dobrze wypadł. Całość mimo wszystko przeciętna, choć czytało się nieźle.

Spodziewałam się czegoś lepszego. Bohaterowie nie byli przekonujący, ich zachowania sztuczne, jedynie Dracula dobrze wypadł. Całość mimo wszystko przeciętna, choć czytało się nieźle.

Komiksowa adaptacja Coppolowskiego Draculi nie zaskakuje pod względem scenariusza. Kadry oddają prawie 1:1 sceny z filmu, pojawia się jedynie kilka nowych paneli. Fabularnie to wręcz kopia, a przez brak muzyki chwilami również brakuje i nastroju. Mimo że czytając, wyraźnie słyszałam w głowie głosy aktorów, a w tle doskonałe utwory Kilara...

Rysunki Mignoli robią wrażenie, jednak nie on zajmował się tuszem. Tusz jest jednolity, niekiedy zalewa i przytłacza kadry, a brak koloru momentami czyni je kompletnie nieczytelnymi (wersja z 1992 roku była kolorowa, tu mamy do czynienia z czarno-białą). W efekcie strona graficzna jest dobra, lecz tylko dobra. Na szczęście ten brak rekompensuje nam galeria szkiców spod ręki Mignoli. W materiałach dodatkowych pojawiają się również propozycje okładki, od początku do końca stworzone ręką mistrza, i te zachwycają.

Dialogi są również przeniesieniem kwestii z filmu, z drobnymi jedynie różnicami.

Podsumowując, dzieło to będzie raczej formą ciekawostki dla osoby znającej film. Jeżeli ktoś nigdy go nie oglądał, lepiej zachować komiks na potem, a najpierw nacieszyć się ekranizacją Draculi, z jej nastrojem, muzyką i znakomitą grą aktorską. Mimo że mam się za wielką fankę filmu i tematu wampirów ogólnie, nie czuję potrzeby posiadania tego komiksu w swojej kolekcji. To jednorazówka, pozycja do przeczytania raz i zapomnienia.

Komiksowa adaptacja Coppolowskiego Draculi nie zaskakuje pod względem scenariusza. Kadry oddają prawie 1:1 sceny z filmu, pojawia się jedynie kilka nowych paneli. Fabularnie to wręcz kopia, a przez brak muzyki chwilami również brakuje i nastroju. Mimo że czytając, wyraźnie słyszałam w głowie głosy aktorów, a w tle doskonałe utwory Kilara...

Rysunki Mignoli robią wrażenie,...

Dracula bazuje oczywiście na klasycznej opowieści grozy. Teoretycznie można byłoby powiedzieć, że oparty jest bezpośrednio o film Coppoli z 92 roku, aczkolwiek prawda jest taka, że powstawał równolegle z nim i wydany był oryginalnie w 4 zeszytach. Scenariusz pozostaje jednak praktycznie nie zmieniony. Pewnie jednak już się zaczęliście zastanawiać "co ta baba chrzani, jaka klątwa Draculi?" Otóż komiks miał być wydany w Polce co najmniej dwa razu, za żadnym jednak nie doszło to do skutku i otrzymaliśmy komiks dopiero po 26 latach od premiery na rodzimym rynku! To dokładnie tyle wiosen ile próbuję chodzić po tym padole rozpaczy.
Wydawnictwo Kboom w polskiej edycji z początku 2019 roku spisało się nader zadowalająco. Format jest dość nietypowy, bo znacznie większy niż inne wydania tego typu. Okładka twarda, matowa. Sam komiks i dodatki są czarno - białe, papier kredowy. Przepięknie dobrane tyły, czarno - białe. Pasowała więc by taka sama okładka, ewentualnie z dodatkiem czerwieni. Zdecydowano się na inny zabieg. Ale to jedyna rzecz do której chciałam się 'przypieprzyć' względem wydawnictwa. To detale.
Scenariusz jest bardzo zgrabnie napisany i nie męczy. Odpowiedzialny za niego jest Roy Thomas. Tu żadnych zaskoczeń nie ma, więc i komentarza oszczędzę. Scenariusz komiksu mało się różni od filmowego pierwowzoru.
Tu pozwolę sobie przejść do strony graficznej, czyli tego co zazwyczaj interesuje większość osób. Jak już wspomniałam, oczywiście jest on czarno - biały. Oczywiście nie jest to mankament, a przynajmniej nie byłby... Spora ilość wspaniałych komiksów jest tak wydana na czele z moim ukochanym 'Krukiem'. Choć Coppolowska wizja swoją sławę zawdzięcza między innymi właśnie barwom oraz inspiracją i nawiązaniami do malarstwa, więc wybór ten był co najmniej zaskakujący, tym bardziej że należał do polskiego wydawnictwa, a nie autora. Warsztat Mignoli jest bez dwóch zdań doskonały. Możecie go kojarzyć między innymi z charakterystycznego 'Hellboya'. Mi osobiście klimatem przypominał względnie nowego 'Head Loppera'. Już jak trzymasz dzieło w rękach czujesz podniosły klimat. Mimo wszystko narażę się fanom, ale napiszę, że mniej więcej do połowy miałam wrażenie, że rysownik nie do końca czuje Drakulę. Dobrze, że jest to wydane zbiorcze gdyż podejrzewam, że po pierwszym zeszycie komiku fani sławionego reżysera mogliby go odłożyć na bok, mimo to że w ojczyźnie został niesamowicie ciepło przyjęty i ma status kultowego. Od mniej więcej połowy widać widocznie poprawę warsztatu młodego Mignoli i rozsmakowanie się w klimacie i opowieści o hrabii. Publikację zwieńcza galeria okładek i doskonałe szkice autora, więc mamy udział w tworzenie tego dzieła sprzed ponad ćwierć wieku. I nawet w komiksie Kenau Reevs jest mniej betonowy niż filmie.

Dracula bazuje oczywiście na klasycznej opowieści grozy. Teoretycznie można byłoby powiedzieć, że oparty jest bezpośrednio o film Coppoli z 92 roku, aczkolwiek prawda jest taka, że powstawał równolegle z nim i wydany był oryginalnie w 4 zeszytach. Scenariusz pozostaje jednak praktycznie nie zmieniony. Pewnie jednak już się zaczęliście zastanawiać "co ta baba chrzani, jaka...

Czy może podobać się coś, co praktycznie niczym nie zaskoczyło? Gdzie scenariusz znany jest niemalże na pamięć, a kreska jest dokładnie taka, jakiej można było się spodziewać? To chyba największy paradoks oraz atut recenzowanego komiksu, ale nie ostatni. Komiks ocieka klimatem, dokładnie takim, jakim powinna cechować się opowieść o najsłynniejszym wampirze świata. Dracula porywa od pierwszej do ostatniej strony, zapewniając przyjemność niezależnie od znajomości filmowego, czy nawet książkowego pierwowzoru.

A jeśli ktoś jakimś cudem nie miał sposobności obejrzenia filmu, to cóż, teraz ma możliwość to nadrobić. Jeśli nawet ktoś zna historię na wylot, wówczas na chwilę może wrócić do przeszłości i raz jeszcze przeżyć niesamowitą przygodę, chociaż podaną formie obrazkowej powieści, nie filmowej kliszy. I jeszcze jedna rzecz: podczas lektury warto włączyć sobie ścieżkę dźwiękową skomponowaną przez Wojciech Kilara. Uwierzcie, Dracula nabierze wówczas dodatkowych walorów smakowych.

Czy może podobać się coś, co praktycznie niczym nie zaskoczyło? Gdzie scenariusz znany jest niemalże na pamięć, a kreska jest dokładnie taka, jakiej można było się spodziewać? To chyba największy paradoks oraz atut recenzowanego komiksu, ale nie ostatni. Komiks ocieka klimatem, dokładnie takim, jakim powinna cechować się opowieść o najsłynniejszym wampirze świata. Dracula...

Szczerze mówiąc to trochę się zawiodłem. Film uwielbiam i widziałem wiele razy. Mignola to jeden z moich ulubionych twórców komiksowych, a jego Mignolavers to jedna z lepszych rzeczy w popkulturze. Więc oczekiwałem, że z połączenia tych dwóch rzeczy powstanie komiks, który będzie mi odpowiadał w pełni, a jednak tak się nie stało. Jakoś tak czytając tą samą opowieść po raz kolejny, po prostu miejscami się trochę nudziłem. Dodatkowo są to dopiero początki Mignoli i tylko w niektórych miejscach widać przedsmak jego przyszłych umiejętności. Uświadomiłem sobie również jak bardzo jednak jestem przyzwyczajony do filmu, z jego muzyką, scenografiami, taką trochę teatralnością i tego mi bardzo brakowało podczas czytania.

Szczerze mówiąc to trochę się zawiodłem. Film uwielbiam i widziałem wiele razy. Mignola to jeden z moich ulubionych twórców komiksowych, a jego Mignolavers to jedna z lepszych rzeczy w popkulturze. Więc oczekiwałem, że z połączenia tych dwóch rzeczy powstanie komiks, który będzie mi odpowiadał w pełni, a jednak tak się nie stało. Jakoś tak czytając tą samą opowieść po raz...

Dla miłośników horrorów i talentu Mike'a Mignoli - obowiązek.

Dla miłośników horrorów i talentu Mike'a Mignoli - obowiązek.