„Wspomnienia wojenne” to właśnie nic innego jak… wspomnienia wojenne. Zawsze interesowała mnie ta tematyka, postawy ludzi z tamtych czasów jednocześnie mnie przerażają jak i zachwycają. Oczywiście wszystko zależy od tego, po której stronie barykady stoi dana postać.
Autorka bezwzględnie jest tam, gdzie być powinna. Gdy czytałem historię Karoliny Lanckorońskiej oraz jej przyjaciół, nie umiałem ukrywać podziwu dla tej zdumiewającej kobiety, naprawdę!
Czy miała większe możliwości niż inni? Pewnie tak. Czy mogła postarać się o to, by uniknąć wielu nieszczęść? Oczywiście! A mimo to heroicznie walczyła o godność człowieka, starała się ocalać ludzkie życie. Doświadczyła przez to wiele bólu – fizycznego i psychicznego. Co ważne, zawsze zachowywała przy tym twarz.
Książka nie jest najłatwiejszą lekturą, no ale ze względu na tematykę to chyba zrozumiałe… Napisana jest jednak bardzo dobrze, podobało mi się to, że autorka, choć na pewno jest wielką postacią, nie kreuje się na bohaterkę, mam wrażenie, że w swoim mniemaniu po prostu robi to, co uważa za słuszne. I to jest piękne!
„Wspomnienia wojenne” to pozycja warta przeczytania, przybliża nam zmagania ludzi w ekstremalnej sytuacji. Ogrom okrucieństwa, bólu i cierpienia przeraża, ale – mimo wszystko – nad tym wszystkim górują przepiękne wartości. Moralność w czasie wojny potrafiła ocaleć! Ba! Pokonała zezwierzęcenie i podłość.
Warto, naprawdę warto, a może nawet trzeba przeczytać, by mieć szacunek do dokonań przodków. Chylę czoła przed autorką i jej podobnym… Dziękuję, że byliście!

„Wspomnienia wojenne” to właśnie nic innego jak… wspomnienia wojenne. Zawsze interesowała mnie ta tematyka, postawy ludzi z tamtych czasów jednocześnie mnie przerażają jak i zachwycają. Oczywiście wszystko zależy od tego, po której stronie barykady stoi dana postać.
Autorka bezwzględnie jest tam, gdzie być powinna. Gdy czytałem historię Karoliny Lanckorońskiej oraz jej...