Tomasz Mann wprowadza nas w świat kupców protestanckich Niemiec. I od razu uprzedza: to będą dzieje UPADKU rodziny. Przede wszystkim upadku moralnego, rozpadu więzi rodzinnych, ale też ruiny finansowej.
Naiwnie pobożna rodzina z Lubeki kompensuje sobie brak szlachectwa budowaniem silnej pozycji w społeczeństwie, zbijaniem majątku i wystawnym życiem. Kiedy stery w firmie przejmuje Tomasz Buddenbrook pojawia się rysa na dotychczasowym życiu rodu. Delikatne zwiastuny upadku dostrzega jednak tylko obecny pryncypał: martwi go, iż stuletnia firma nie może osiągnąć sukcesu przodków, pozycja w świecie politycznym okazuje się tylko mirażem, nowy, wystawny dom, odpowiedni, zdaniem Tomasza, dla senatora, pogrąża finansowo twórcę pomysłu. Źródłem niezadowolenia jest dla konsula także reszta rodziny - małżonka, niegdyś uwielbiana przez Tomasza i podziwiana, tak jak podziwia się piękną, zabytkową wazę, teraz oddala się z powodu uwielbienia dla muzyki i wciąga w to ich syna - Hanno, który być może nie będzie w stanie przejąć schedy po ojcu z powodu swego braku zainteresowania kupiectwem, a także ze względu na niezwykłą wrażliwością. Sytuacja siostry Tomasza - Antoniny, dwukrotnej rozwódki, również zasmuca bohatera. Brat jego, Christian - nosi znamiona dekadenckie, jest typowym bawidamkiem, którego jednakże z czasem opanowuje perwersyjny lęk przed śmiercią. Do tego siostra, Klara - okazuje się, że matka przekazała jej owdowiałemu mężowi całkiem pokaźną sumkę a do tego cały posag zmarłej Klary, co jest źródłem zgryzoty Tomasza, próbującego od lat podźwignąć firmę i wynieść na piedestał.
Każdy z bohaterów jest w jakimś stopniu nieszczęśliwy, osamotniony, rozczarowany i rozgoryczony. Każdego toczy robak zniechęcenia i poczucie bezsensu istnienia. Nie każdy jednak zdaje sobie z tego sprawę. Ale zarówno Buddenbrookowska duma, jak i snobizm oraz egoizm doprowadzają do zmierzchu rodziny.
Pomimo elementów komicznych i ostrej w niektórych passusach ironii, powieść ta jest niezwykle pesymistyczna i przygnębiająca. Genialny Tomasz Mann rozkochuje nas w rodzinie, z którą czytelnik zżywa się i solidaryzuje, ażeby na koniec pozostać z gorzkim posmakiem schyłku i lubeckiej rodziny, i wartości moralnych.
Tym, co najlepiej charakteryzuje rodzinę Buddenbrooków wraz z jej słabostkami i powierzchownością, są słowa Jeana, wypowiedziane w dniu, w którym udało mu się nakłonić córkę, Tonię, do intratnego, zdaniem ojca, mariażu: "(...) jest zadowolona z siebie; to jest najtrwalsze szczęście, jakie możemy osiągnąć na ziemi."

Tomasz Mann wprowadza nas w świat kupców protestanckich Niemiec. I od razu uprzedza: to będą dzieje UPADKU rodziny. Przede wszystkim upadku moralnego, rozpadu więzi rodzinnych, ale też ruiny finansowej.
Naiwnie pobożna rodzina z Lubeki kompensuje sobie brak szlachectwa budowaniem silnej pozycji w społeczeństwie, zbijaniem majątku i wystawnym życiem. Kiedy stery w firmie...