"Jak masz głupio myśleć, lepiej odpocznij."

15-letni chłopiec ucieka z domu. Pan Nakata ucieka z domu. Obaj z dzielnicy Nakano w Tokio. I każdego z nich los przyprowadzi w to samo miejsce.

"Na krześle nad morzem siedzi Kafka
Myśli o wahadle poruszającym świat
Kiedy zamyka się krąg serc."

Miejscem tym jest biblioteka, gdzie spełnią się wszystkie klątwy. Kafka według ojca miał go zabić, przespać się z siostrą i matką, a pan Nakata – analfabeta – no cóż... on jak coś zobaczy, to będzie wiedział, że to to. Ale w trakcie ich wyprawy ojciec Kafki naprawdę zostaje zamordowany, a staruszek naprawdę przyznał się do jakiegoś zabójstwa w przed dzień wyjazdu – dlatego oboje są poszukiwani przez policję. Jednakże cóż mają zrobić, gdy nocami przychodzi duch pani Saeki i sprawia, że Kafka zakochuje się w dwóch jej postaciach?

Książki Haruki Murakamiego zawsze są przedziwne, ale w swojej dziwności przyciągają, bo odmienność nas intryguje. Na początku nie pasowały mi wątki nadnaturalne, ale z każdą kolejną stroną coraz bardziej mi się podobały. Tak to już jest. Tym razem jest to troszkę dłuższa powieść, ale gdy macie chwilkę czasu, warto rzucić na nią okiem.

"Jak masz głupio myśleć, lepiej odpocznij."

15-letni chłopiec ucieka z domu. Pan Nakata ucieka z domu. Obaj z dzielnicy Nakano w Tokio. I każdego z nich los przyprowadzi w to samo miejsce.

"Na krześle nad morzem siedzi Kafka
Myśli o wahadle poruszającym świat
Kiedy zamyka się krąg serc."

Miejscem tym jest biblioteka, gdzie spełnią się wszystkie klątwy. Kafka według ojca...