Ciekawa książka pozwalająca poznać ś.p. papieża Benedykta od innej strony niż medialne doniesienia i opinie. Tutaj on sam, odpowiadając na pytania, zaprasza nas do spotkania ze swoją perspektywą. Pozwala nam zobaczyć niektóre sprawy, skomentowane wielokrotnie i na różne sposoby tak, jak on sam je widział. I to jest w tej książce najcenniejsze.

Ciekawa książka pozwalająca poznać ś.p. papieża Benedykta od innej strony niż medialne doniesienia i opinie. Tutaj on sam, odpowiadając na pytania, zaprasza nas do spotkania ze swoją perspektywą. Pozwala nam zobaczyć niektóre sprawy, skomentowane wielokrotnie i na różne sposoby tak, jak on sam je widział. I to jest w tej książce najcenniejsze.

Interesujące podsumowanie swego życia. Zainteresowały mnie wątki soborowe: relacje z wielkimi teologami tamtych czasów (Rahnerem, Balthasarem),pełen szacunku i skromności sposób odnoszenia się do de Lubaca, Danielou, Guardiniego.

Interesujące podsumowanie swego życia. Zainteresowały mnie wątki soborowe: relacje z wielkimi teologami tamtych czasów (Rahnerem, Balthasarem),pełen szacunku i skromności sposób odnoszenia się do de Lubaca, Danielou, Guardiniego.

Interesujący wywiad ; )
Są w nim zawarte przemyślenia papieża emeryta o obecności Boga w jego życiu, relacjach służbowych z Janem Pawłem II, o dobrych i ciemnych stronach pontyfikatu, o podejściu Berlina do tradycji katolickiej i mediach niemieckich o Kościele Katolickim. Dla Josepha Ratzingera praca duszpasterska i pisanie książek sprawiała radość i przynosiła spełnienie. Wśród jego słynnych dzieł figuruje analiza sytuacji Kościoła: ,,Kościół pogan nazywających się jeszcze chrześcijanami'' (pdf),,,Wprowadzenie w chrześcijaństwo'' czy ,,Jezus z Nazaretu'' .

WYBRANE PRZEMYŚLENIA PAPIEŻA EMERYTA Z 2016r:
,,dostrzegamy postępującą dechrystianizację Europy, także degradację tego, co chrześcijańskie w przestrzeni publicznej'' (270)

,,A jak należy postrzegać przyszłość chrześcijaństwa? (...) Obecnie żyjemy w ramach pozytywistycznej i agnostycznej obyczajowości, która staje się coraz bardziej nietolerancyjna wobec chrześcijaństwa (...) społeczeństwo Zachodu (...) Europa nie będzie chrześcijańska (...) wierzący będą musieli zabiegać o to, aby dalej formować i utrzymywać świadomość istnienia wartości oraz żyć według wiary. Ważna stanie się bardziej zdecydowana wierność poszczególnych wspólnot i Kościołów lokalnych. Wzrośnie ciężar odpowiedzialności'' (269)

PETER SEEWALD
,,na początku konklawe zostało wygłoszone przemówienie ostrzegające przed ,,dyktaturą relatywizmu'', która nie uznaje niczego za pewnik, a jedynym miernikiem ustanawia własne ,,ja'' i jego zachcianki. Łódeczka myśli wielu chrześcijan była nierzadko huśtana przez te fale - miotana z jednej skrajności w drugą. W tej sytuacji Kościół powinien głosić prawdę wiary wbrew ideologiom i trendom. Posiadanie jasnej wiary, zgodne z credo Kościoła, zostaje często zaszufladkowane jako fundamentalizm. natomiast kapłani ożywiani pewnym rodzajem ,,świętego niepokoju'' powinni nieść ludziom dar wiary'(...)'' (214)

Interesujący wywiad ; )
Są w nim zawarte przemyślenia papieża emeryta o obecności Boga w jego życiu, relacjach służbowych z Janem Pawłem II, o dobrych i ciemnych stronach pontyfikatu, o podejściu Berlina do tradycji katolickiej i mediach niemieckich o Kościele Katolickim. Dla Josepha Ratzingera praca duszpasterska i pisanie książek sprawiała radość i przynosiła spełnienie....

Mam słabość do BXVI jako teologa. Jako badacza, który traktował teologię jako naukę.
Właśnie to skłoniło mnie do sięgnięcia do Ostatnich rozmów. I jakkolwiek sprawiało mi dużo przyjemności ich czytanie, to czuję duży niedosyt, widzę pominięcia. Gdzieś tam jeszcze liczę, że będzie można jeszcze Benedykta gdzieś usłyszeć.

Mam słabość do BXVI jako teologa. Jako badacza, który traktował teologię jako naukę.
Właśnie to skłoniło mnie do sięgnięcia do Ostatnich rozmów. I jakkolwiek sprawiało mi dużo przyjemności ich czytanie, to czuję duży niedosyt, widzę pominięcia. Gdzieś tam jeszcze liczę, że będzie można jeszcze Benedykta gdzieś usłyszeć.

Książkę czytało mi się naprawdę wyśmienicie, znajduje się w niej obraz osoby dążącej do świętości.

Książkę czytało mi się naprawdę wyśmienicie, znajduje się w niej obraz osoby dążącej do świętości.

Darzę Benedykta XVI wielką sympatią i szacunkiem. Dlatego zdecydowałem się sięgnąć po tę lekturę; chciałem dowiedzieć się więcej o jego dzieciństwie, powołaniu, kapłaństwie oraz papiestwie. Liczyłem również, że, zgodnie z zapowiedzią, przeczytam i poznam szczegóły wszelkich kontrowersji, które wyszły na światło dzienne podczas ośmioletniego pontyfikatu.

Trudno oprzeć się wrażeniu, że Benedyktowi XVI udało się bezpiecznie ominąć najbardziej kontrowersyjne tematy przy użyciu wielu słów lub za pomocą określonego schematu wypowiedzi. Dodatkowo trzeba przyznać, że autor, prywatnie przyjaciel emerytowanego papieża, nie zrobił wiele, aby kontynuować rozmowy na trudne tematy. Wyjątkami są kwestie afery Vatileaks, problemów reformy Kurii Rzymskiej czy lobby gejowskiego w Kościele, choć i tu odpowiedzi są bardzo zdawkowe.

Osoby usilnie szukające sensacji w tej lekturze będą zawiedzione. Lecz z drugiej strony warto przeczytać tę książkę ze względu na osobę samego Benedykta XVI. Czytelnicy mogą być zaskoczeni teologicznymi wywodami emerytowanego papieża, jego humorem, skromnością, życzliwością, a także dużym dystansem do swojej osoby.

Rozmowa prowadzona przez Petera Seewalda doskonale pokazuje specyfikę pontyfikatu Ratzingera. W czasie wielkiego kryzysu, upadku wartości, Benedykt XVI wskazał, jak ważna jest skromność, dialog i modlitwa. Wszak każdy z nas jest jak była głowa Kościoła, czyli „prostym i skromnym pracownikiem winnicy Pana”.

Link do całej recenzji: http://przeczytane.net/ostatnie-rozmowy-benedykt-xvi/

Darzę Benedykta XVI wielką sympatią i szacunkiem. Dlatego zdecydowałem się sięgnąć po tę lekturę; chciałem dowiedzieć się więcej o jego dzieciństwie, powołaniu, kapłaństwie oraz papiestwie. Liczyłem również, że, zgodnie z zapowiedzią, przeczytam i poznam szczegóły wszelkich kontrowersji, które wyszły na światło dzienne podczas ośmioletniego pontyfikatu.

Trudno oprzeć się...

Bardzo interesująca rozmowa z wspaniałym człowiekiem. Środkowa część dot. życia akademickiego była może trochę mniej ciekawa, ale już ta związana z życiem papieża i pontyfikatem, a także kilka zdań refleksji nad światem i Kościołem wciąga bardzo.

Bardzo interesująca rozmowa z wspaniałym człowiekiem. Środkowa część dot. życia akademickiego była może trochę mniej ciekawa, ale już ta związana z życiem papieża i pontyfikatem, a także kilka zdań refleksji nad światem i Kościołem wciąga bardzo.

Trochę się na tej książce zawiodłem.

Nie jest dobrze, kiedy przepytujący rozmówcę dziennikarz zakłada z góry, że chce owemu rozmówcy wystawić prowadzonym przez siebie wywiadem-rzeką pomnik za życia, a przynajmniej laurkę. A tak było chyba w tym przypadku, przynajmniej takie odniosłem wrażenie.
Nawet biorąc pod uwagę podeszły wiek papieża-emeryta, a co za tym idzie - należną mu estymę, Peter Seewald powinien był nieco powściągnąć swój skrajnie nabożny stosunek do Benedykta XVI i przynajmniej spróbować potraktować go poważnie, zadając nieco bardziej wyrafinowane i konfrontacyjne pytania. Nie po to, by Ratzingera pognębić, lecz paradoksalnie po to, by dać papieżowi szansę pewne kwestie samodzielnie wyjaśnić, przedstawić własny punkt widzenia, "obronić się", zwłaszcza w odniesieniu do niektórych kontrowersji z czasów pontyfikatu. Bardzo często sam dziennikarz zamiast pytać, udziela sobie odpowiedzi, podpowiada (i czyni to naprawdę w nieznośnie służalczym stylu),na co papież jedynie potwierdza lub zaprzecza, ewentualnie twierdzi, że "nie pamięta". Szkoda, bo chyba większość czytelników przyzna, niezależnie od światopoglądu, że Benedykt XVI to wybitny intelektualista, z którym można się zgadzać lub nie, ale na pewno zasługuje na to, by traktować go poważnie. Stąd też moje przeświadczenie o zmarnowanym potencjale tej książki i pewien zawód.

Pozytywnym aspektem publikacji jest przedstawienie całego życia zawodowego papieża, jego kariery akademickiej, czasów młodości, inspiracji intelektualnych, zatem tego, z czego nie wszyscy zdają sobie sprawę na podstawie dostępnych powszechnie informacji medialnych.

Na pewno warto "czytać" samego Ratzingera, np. kultowe "Wprowadzenie do chrześcijaństwa" albo choćby zamieszczony w niniejszym wywiadzie-rzece aneks, zawierający artykuł o neopogaństwie. Człowiek poszukujący lub wierzący może z obcowania z myślą papieża-emeryta wiele wynieść. Natomiast z samego wywiadu Petera Seewalda wyniosłem, zwłaszcza pod koniec lektury, raczej irytację.

Przekonywanie przekonanych. W gruncie rzeczy - mało odkrywcze. Szkoda.

Trochę się na tej książce zawiodłem.

Nie jest dobrze, kiedy przepytujący rozmówcę dziennikarz zakłada z góry, że chce owemu rozmówcy wystawić prowadzonym przez siebie wywiadem-rzeką pomnik za życia, a przynajmniej laurkę. A tak było chyba w tym przypadku, przynajmniej takie odniosłem wrażenie.
Nawet biorąc pod uwagę podeszły wiek papieża-emeryta, a co za tym idzie -...

Książka poruszająca ale i wymagająca

Książka poruszająca ale i wymagająca

Niesamowicie ciakwa książka, dostarcza dużo informacji. Można poznać Benedykta XVI od drugiej, może nieznanej strony. Polecam!

Niesamowicie ciakwa książka, dostarcza dużo informacji. Można poznać Benedykta XVI od drugiej, może nieznanej strony. Polecam!