Nie wiem, czy mogę powiedzieć, że przeczytałem tę książkę, gdyż mój egzemplarz doznał cudownego rozmnożenia stron numer 193-208. Niestety, cudowne było też zaginięcie stron z numerami 157-272, które zostały zastąpione przez te cudownie rozmnożone. Ale to chyba znak, bo taka jest ta książka - coś w niej ginie, coś narasta, wszystko w magicznej aurze rzeczywistości zapomnianego zakątka Świata. Świat Marakeszu rozciąga się jak babskie nylonowe rajstopy, ale za nic nie widać, czy puściły choćby oczko. Jednak tkanina pęka, ten świat nie wraca. Dlatego książkę Pankovčína traktuję jak starą widokówkę (przecież to nie jest stara książka!), którą czasem warto wyjąć z szuflady i poczuć się cieplej. Myślę, że to bardzo zrozumiała dla Polaków książka, gdzie wschód z zachodem się nie łączy, a "A" i "B" to nie tylko umowne oznaczenie ekonomicznie odmiennych części kraju. Jest wiele takich książek - widokówek, na polskim gruncie również, ale ja uważam, że są bardzo potrzebne. Tym bardziej, jeśli są napisane tak dobrze, jak "Marakesz".

Nie wiem, czy mogę powiedzieć, że przeczytałem tę książkę, gdyż mój egzemplarz doznał cudownego rozmnożenia stron numer 193-208. Niestety, cudowne było też zaginięcie stron z numerami 157-272, które zostały zastąpione przez te cudownie rozmnożone. Ale to chyba znak, bo taka jest ta książka - coś w niej ginie, coś narasta, wszystko w magicznej aurze rzeczywistości...