Jeśli Stephen King pisze, ze to "Znakomity thriller. Nie mogłem się oderwać przez całą noc", to mi pozostaje się zastanowić, co z panem Kingiem jest nie tak. Albo ze mną.
Główna bohaterka angstuje i się miota, drugoplanowe postacie żeńskie angstują i się miotają. Postacie męskie się miotają i są agresywne.
Nic się nie dzieje, znaczy tam zabili kogoś, jakieś śledztwo jest, ale generalnie to bohaterowie angstują i się miotają. A i piją alkohol też. Ziew. I nagle, dwadzieścia stron przed końcem, część bohaterów bierze dupę w troki i raz, dwa, wiadomo kto zabił, dlaczego i pozamiatane, ale żeby dojść do tego fragmentu trzeba przebrnąć przez ponad dwieście stron angstu i miotania się. I picia alkoholu.
Tak więc panie King, na luzaku robiłem przerwy w lekturze, żeby w między czasie czymś bardziej emocjonującym się zająć. Spaniem na przykład, układaniem puzzli, tępym patrzeniem się w ścianę i książke doczytałem z grzeczności. Pytanie więc, z którym z nas jest coś nie tak.
A wspominałem, ze bohaterowie sie miotają i angstują?

Jeśli Stephen King pisze, ze to "Znakomity thriller. Nie mogłem się oderwać przez całą noc", to mi pozostaje się zastanowić, co z panem Kingiem jest nie tak. Albo ze mną.
Główna bohaterka angstuje i się miota, drugoplanowe postacie żeńskie angstują i się miotają. Postacie męskie się miotają i są agresywne.
Nic się nie dzieje, znaczy tam zabili kogoś, jakieś śledztwo jest,...