Tytul troche mylacy, bo autorka nie ogranicza sie tylko do wyliczenia i opisu cudow (jest ich zbyt wiele, ponad 4 tys., autorka opisuje tylko kilkanascie), ale przypomina zycie ks. Popieluszko, jego klopoty zdrowotne, jego dzialalnosc kaplanska, uprowadzenie i smierc, definicje cudu, jak nalezy rozumiec wstawiennictwo swietych i dlaczego nie wszyscy zostaja uzdrowieni. Czytajac ksiazke, wrocilam do atmosfery tamtych dni, kiedy po uprowadzeniu dyskutowalismy w pracy, czy ks. Popieluszko w ogole zostanie odnaleziony czy zniknie bez sladu. Po kilku dniach bylismy juz pewni, ze zywy sie nie odnajdzie. Zgroza, jaka nas ogarnela, kiedy wiadomo bylo, ze nie tylko zginal, ale w jaki sposob zostal zamordowany - trzeba naprawde duzej dozy sadyzmu, zeby tak zwiazac czlowieka, zeby przy poruszaniu nogami czy rekoma zaciagal sam sobie petle na szyi. Nigdy nie bylam na jego Mszach za Ojczyzne, mielismy wlasne takie Msze w Lodzi i wspanialego, juz niezyjacego o. Miecznikowskiego z plomiennymi kazaniami. Pare razy czytalam jakies kazanie o. Popieluszki w odpisach, bo - przypominam mlodszym - byly to czasy, kiedy komputer w Lodzi byl jeden: na uniwersytecie, wielkosci malego pokoju. Matryce do powielacza byly scisle kontrolowane, normalnemu czlowiekowi pozostawaly kopie maszynopisu. Nie bylo internetu, instagramu i tp. szybkich srodkow porozumiewania sie. Bylam na jego pogrzebie w Warszawie. Z Lodzi jezdzily wtedy dodatkowe pociagi do Warszawy, w ktorych spotkalam bardzo wielu znajomych. Tam po raz pierwszy i jak dotad jedyny poznalam strach przed tlumem, bo prowokatorzy co i raz probowali zafalowac tlumem, zeby doszlo do stratowania osob. Ale ludzie byli bardzo solidarni i zaraz te proby wygaszali, do zadnej tragedii nie doszlo, pomimo ze teren nie byl podzielony na sektory albo jakos inaczej zorganizowany porzadkowo. Do dzis mam zdjecia z tego pogrzebu, z napisami "Lodz zegna ks. Jerzego".
Dla tych, ktorzy szukaja sensacji w cudach lub sa rozczarowani, dlaczego Bog nie wysluchal ich modlitw, cenne beda ostatnie rozdzialy ksiazki, poswiecone tej tematyce. Oczywiscie najbardziej spektakularne sa uzdrowienia ciala, poswiadczone dokumentacja lekarska, uzdrowienia duszy, nagle zmiany w zyciu czlowieka, nagle wyjscie z wieloletniego nalogu juz trudniej zaakceptowac jako cud. Ludzie, ktorzy doznali cudu uzdrowienia twierdza, ze cud do czegos ich zobowiazuje do wlasciwego wykorzystania tego darowanego czasu w perspektywie zycia wiecznego. Bo przeciez uzdrowienie przedluza tylko zycie o kilka- kilkanascie lat, kiedys i tak musza umrzec. Cuda czesto maja swoj dalszy ciag w konfesjonale. Cudow nie nalezy przypisywac osobom, ktore prosilismy o wstawiennictwo - one sa tylko posrednikami. Cuda czyni Bog.
Od siebie dodam jeszcze, ze Popieluszko nie byl jedynym ksiedzem, ktory wtedy poniosl smierc, ale byl najbardziej znanym i zginal chyba w najbardziej perfidny sposob. W tamtych latach zginelo ok. 10 ksiezy, ktorych pobili ze skutkiem smiertelnym "nieznani sprawcy" albo mieli dziwne wypadki samochodowe. To byli ludzie zyjacy wg Ewangelii, zaangazowani w sprawy ludzi, w sprawiedliwa Polske. Dzis, gdy tak popularne stalo sie krytykowanie Kosciola, gdy powychodzily na jaw przerozne skandale w kregach koscielnych w Polsce i na swiecie, warto pamietac, zeby nie stosowac zasady odpowiedzialnosci zbiorowej, jak Hitler, bo i dzis sa osoby duchowne, zdzierajace sie w pracy dla innych i zyjace wg zasad, do jakich sie zobowiazali, jak niezyjacy juz ks. Kaczkowski czy s. Malgorzata Chmielewska ( przez wielu wierzacych traktowana lekcewazaco "a, to taka tam..." - niechby tak zastapili ja w obowiazkach przez jeden dzien tylko!). Ksiazka warta przeczytania, nawet dla niewierzacych, ale interesujacych sie cudami.

Tytul troche mylacy, bo autorka nie ogranicza sie tylko do wyliczenia i opisu cudow (jest ich zbyt wiele, ponad 4 tys., autorka opisuje tylko kilkanascie), ale przypomina zycie ks. Popieluszko, jego klopoty zdrowotne, jego dzialalnosc kaplanska, uprowadzenie i smierc, definicje cudu, jak nalezy rozumiec wstawiennictwo swietych i dlaczego nie wszyscy zostaja uzdrowieni....