Barbara Gruszka-Zych urodziła się w Czeladzi. Skończyła filologię polską. Studiowała też teologię. Poetka, reporterka, pracuje jako dziennikarz w tygodniku „Gość Niedzielny”, współpracuje z innymi tytułami prasowymi, dała się poznać jako krytyk literacki. Debiutowała w wieku 14 lat, w młodzieżowym piśmie „Świat Młodych”. W dwa lata później w tygodniku „Na Przełaj” ukazały się jej pierwsze utwory poetyckie. Autorka tomików poetyckich: Napić się pierwszej wody; Teren prywatny; Nic się nie stało (dwa wydania); Pali się mój próg; Zapinając kolczyki; Podróż drugą klasą; Sprawdzanie obecności; Miegu su tavimi po oda – Śpię z tobą pod skórą.
O jej twórczości pisali m.in. Czesław Miłosz, ks. Jan Twardowski, Ewa Lipska, Tadeusz Nowak, reżyser Krzysztof Zanussi. Jej wiersze były nagradzane w konkursach - im. H. Poświatowskiej i im. Zbigniewa Herberta, w konkursie na wiersz miłosny miesięcznika „Twój Styl”. Były tłumaczone na angielski, francuski, niemiecki, włoski, rosyjski, litewski i arabski.
Wydała książki: Mało obstawiony Święty. Cztery reportaże z Bratem Albertem w tle, zbiór reportaży Zachowaj jako... Za jeden z reportaży przyznano jej tytuł honorowy „Przyjaciel Ubogich Dzieci miasta Katowice”, zaś po tekście Dziewczynka z kluczem na szyi opisane w nim dziecko znalazło rodzinę zastępczą.
Barbara Gruszka-Zych była stypendystką wiedeńskiej fundacji „Janineum” i Fundacji Jana Pawła II w Rzymie.
Czesław Miłosz o poezji Barbary Gruszki-Zych: Bardzo śmiała poezja kobieca, przyznająca się do swojej kobiecości, czyli chłonięcia świata przede wszystkim zmysłami .
DYSKUSJE