Album „Avengers: Nieskończoność” to czwarty tom cyklu, który opowiada o losach największych ziemskich bohaterów, jest to również element mini serii „Nieskończoność”. Przyznam się szczerze, że podchodziłem z obawami do omawianej pozycji. Rzadko mi się zdarza podchodzić do lektury jakiegoś komiksu z takim nastawieniem, ale poprzedni tom stanowiący wprowadzenie do omawianych wydarzeń, strasznie mnie wynudził. Nie było w nim ani ciekawych postaci, ani interesujących motywów, czy wydarzeń (przynajmniej dla mnie). Na szczęście tom „Avengers: Nieskończoność” okazał się zdecydowanie lepszy. Historia przedstawiona w omawianej pozycji była bez wątpienia bardzo epicka, ale zarazem bardzo zrozumiała (dość prosta). Śledząc historie zobaczymy również różnego rodzaju postacie, które są znane z wcześniejszych historii o Avengers'ach. – w omawianym tomie pojawia się np. Annihilus znany z serii „Fala Annihilacji” – Dodatkowo bardzo ciekawą koncepcją wydała mi się „Rada Galaktyczna”, ktoś może powiedzieć, że to motyw oklepany, jednak fajnie było (przynajmniej dla mnie) zobaczyć największych przywódców świata Marvela w jednym miejscu. Motyw wspólnej walki Avengers, Kree, Skrulii, Shi'ary oraz fali Annihilacji z zagrożeniem wydał mi się super, a to, że przywódcy wspomnianych imperiów w pewnym momencie osobiście stają do walki w obronie ziemi wydał mi się naprawdę super, tym bardziej że taka ich postawa nie wynika tylko z widzimisię scenarzysty, ale również z zaistniałych wydarzeń. Ciekawa jest również jest rasa budowniczych i ich rola w kształtowaniu znanego nam uniwersum Marvela. Album oczywiście zapowiada również wydarzenia, które będą miały miejsca w serii „Avengers: Czas się kończy”. Trudno mi powiedzieć, czy robi to w zawoalowany sposób, czy nie… Bo wspomniana serię czytałem wcześniej, niż omawianą pozycję.

Podsumowując omawiany album jest naprawdę dobry, dużo się w nim dzieje, jest wiele ciekawych postaci, a historia mimo ogromnej skali jest zrozumiała i pozornie dość prosta. Myślę, że dla fanów Avengers omawiana pozycja jest obowiązkowa.

Album „Avengers: Nieskończoność” to czwarty tom cyklu, który opowiada o losach największych ziemskich bohaterów, jest to również element mini serii „Nieskończoność”. Przyznam się szczerze, że podchodziłem z obawami do omawianej pozycji. Rzadko mi się zdarza podchodzić do lektury jakiegoś komiksu z takim nastawieniem, ale poprzedni tom stanowiący wprowadzenie do omawianych...

Co tu się...

Co tu się...

Avengers w kosmosie walczą na wielu frontach z przewyższającą ją pod każdym względem armią wrogów. Misterne plany pełzną jednak na niczym, a coraz gorsza sytuacja na polu walki podkopuje morale.

Na kompletną recenzję całego eventu Nieskończoności zapraszam na mój blog http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/12/10/nieskonczonosc-event-recenzja/

Avengers w kosmosie walczą na wielu frontach z przewyższającą ją pod każdym względem armią wrogów. Misterne plany pełzną jednak na niczym, a coraz gorsza sytuacja na polu walki podkopuje morale.

Na kompletną recenzję całego eventu Nieskończoności zapraszam na mój blog http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/12/10/nieskonczonosc-event-recenzja/

http://superbook.blog.pl/2016/11/13/275-jonathan-hickman-leinil-francis-yu-avengers-nieskonczonosc/

Poprzedni tom o jakże zwiastującym tytule „Preludium Nieskończoności”, przyniósł ze sobą kolejne zmiany personalne w składzie Avengers. A raczej kolejne rozszerzenie kadr. Do grupy dołączyli bowiem Starbrand i Nightmask, a także niedawni oponenci grupy- Ex Nihilo i Abyss. Zdawać by się więc mogło, że takiemu teamowi nikt nie stanie na drodze. Że wystarczy sama wzmianka o nich, a każdy superłotr mający trochę oleju w głowie schowa się w najciemniejszy kąt. Lecz zagrożenie z jakim przyjdzie zmierzyć się Mścicielom będzie przerastało nawet ich. I kilka kosmicznych imperiów razem wziętych.

Do Ziemi zbliża się flota Budowniczych. Starożytnej rasy, odpowiadającej za kreację życia we wszechświecie. Przynajmniej jego części, bo ten kto zna uniwersum Marvela wie, że takich protoplastów było wielu. Inwazja ta nie byłaby pewnie dla reszty cywilizacji szczególnym utrapieniem, gdyby nie fakt, iż owi Budowniczy niszczą wszystko po swej drodze. Szybko więc formuje się sojusz skupiający w sobie miedzy innymi Kree, Skrulli, siły Annihilusa, Spartax i ziemskich herosów spod wielkiej litery A. Zdawać by się mogło, że Budowniczy jedyne co mogą zrobić to przeprosić za zamieszanie i udać się w daleką podróż stamtąd, skąd przybyli. Nic bardziej mylnego. Antyczna nacja to twardziele, dla których owa koalicja to prymitywy, których można

Hickman stale buduje napięcie. Gdy wydaje się, że znaleziono sposób na najeźdźców okazuje się, że były to liche nadzieje. Antyczna rasa to twardy orzech do zgryzienia dla zjednoczonych potęg, a co gorsza wydaje się, że kosmiczna ententa połamie sobie zęby na nim zęby. Ale zaraz ? Czy w składzie Avengers nie była przypadkiem Captain Universe, do której smaliłby cholewki zapewne sam Dr. Manhattan ? Ten kto liczy na wejście tej potężnej istoty w samym finale i zrobienia porządku ze swymi nieposłusznymi dziećmi, bo nimi są dla niej Budowniczy, nieco się przeliczy. Lepiej za to zwrócić więcej uwagi w stronę Ex Nihilo. Mimo oddalenia od frontu, będzie miał niebagatelną rolę do odegrania już po konflikcie.

Leinil Francis Yu nie bał się szaleć w przedstawianiu kosmicznych potęg. Ogromne floty w pełnym chaosie walki, pojedynczy bohaterowie walczący z coraz to nowym zagrożeniem. Coraz nowym gdyż dla zapominalskich- zaraz po ataku Budowniczych następuje inwazja w wykonaniu sił Thanosa. I nie sposób przegapić nowej fryzury Captain Marvel, dzięki której panna Denvers mogłaby być wzięta za siostrę pewnej nacji wojowników z legendarnego anime.

Podsumowanie: Jak wspominałem przy okazji „Nieskończoności”, cały event powinno się przeczytać mając przed sobą trzy około- mścicielowe tytuły pióra Hickmana. Tworzą one rozległą, lecz spójną i niezłą historię dla osób chcącym na kartach jednej historii poznać zobaczyć nie tylko Mścicieli, ale lwią część uniwersum Marvela. A jako, że wojna z Budowniczymi przeplata się z wątkiem z „Nieskończoności” można spodziewać się pierwszych zwiastunów sił Thanosa.

http://superbook.blog.pl/2016/11/13/275-jonathan-hickman-leinil-francis-yu-avengers-nieskonczonosc/

Poprzedni tom o jakże zwiastującym tytule „Preludium Nieskończoności”, przyniósł ze sobą kolejne zmiany personalne w składzie Avengers. A raczej kolejne rozszerzenie kadr. Do grupy dołączyli bowiem Starbrand i Nightmask, a także niedawni oponenci grupy- Ex Nihilo i Abyss....

Event "Nieskończoność" postanowiłem przeczytać zgodnie z chronologią, więc czytanie głównego tomu przeplatałem z Avengers vol4 i New Avengers vol2.
Cała historia zbudowana jest na dwóch głównych wątkach.
Pierwszy skupia się na rasie starożytnych Budowniczych (autor stopniowo przedstawiał ich na łamach poprzednich tomów Avengers),którzy wyruszyli wraz z całą flotą przez galaktyki i niszczą napotkane rasy zamieszkujące tamtejsze planety. Naprzeciw tej nieprawdopodobnej sile staje koalicja, w skład której wchodzą Imperium Shi'ar, Kree i Spartoi itp. czyli cała międzygalaktyczna śmietanka. Mimo tego, ich szanse wydają się nikłe w starciu z tak potężnym przeciwnikiem. Na ich szczęście trasa, którą podążają Budowniczowie wiedzie przez Drogę Mleczną a jedną z następnych przeszkód do unicestwienia wydaje się być nasza poczciwa planeta. Grupa Mścicieli nie zamierza próżnować i wysyła ekipę, która ma za zadanie dołączyć do koalicji i zrobić porządek z nieprzyjacielską rasą kosmitów.
Ta sytuacja jest katalizatorem drugiego wątku. W związku z przetrzebieniem kadr osobowych Avengers, słynny Thanos postanawia najechać na Ziemię i zdobyć coś na czym mu bardzo zależy. W zespole ziemskich obrońców są jednak spore rezerwy (Illuminati !) a także Inhumans, których miasto Attilan wisi nad Nowym Jorkiem.
Cała fabuła to rasowy blockbuster, z dużą ilością akcji, wybuchów i regularnych cliffhangerów. Scenariusz jest dość przyjemny w odbiorze, ale przychodzi moment, w którym można się zastanowić, w jakim celu autor gmatwał fabułę w poprzednich tomach, skoro wszystko i tak prowadzi do klasycznej rozwałki.
Drugim problemem jest skład zespołu wysłanego w kosmos. Nie wiem jakimi kryteriami kierował się Kapi... tzn. Hickman, ale rekrutacja została przeprowadzona na chybił/trafił. Dlatego obok bohaterów naturalnie pasujących do takich misji, jak Thor, Smasher, Kapitan Marvel czy Hyperion, pojawiają się Hawkeye, Czarna Wdowa czy Falcon. Ich obecność w kosmicznej przygodzie jest zabawna i mimo świadomości, że jest to komiks superbohaterski, sądzę że twórca mógł inaczej skonfigurować zespół.
Za rysunki odpowiada grupa uznanych artystów, Jim Cheung i Jerome Opena ("Nieskończoność"),Mike Deodato ("New Avengers") i Leinil Francis Yu ("Avengers"). Cała grupa spisała się dobrze, w mojej opinii najlepiej wypadł Deodato, który kontynuował styl Eptinga z poprzedniego tomu i warstwa wizualna wypadła bardzo okazale.
Zaskakująco poniżej średniej zaprezentował się Leinil Yu, zabrakło mi dbałości o detale i dopracowania tła. Na dodatek, autor pracując przy tym albumie spędzał chyba sporo czasu przy youtube, oglądając Nicki Minaj i Kim Kardashian.

Nieskończoność oceniam pozytywnie, jest to niezobowiązująca rozrywka i pierwszy tak duży event wydany na rynku polskim. Mam nadzieję, że nie za często, ponieważ ryzyko przepełnienia takimi historiami może nastąpić bardzo szybko.

Event "Nieskończoność" postanowiłem przeczytać zgodnie z chronologią, więc czytanie głównego tomu przeplatałem z Avengers vol4 i New Avengers vol2.
Cała historia zbudowana jest na dwóch głównych wątkach.
Pierwszy skupia się na rasie starożytnych Budowniczych (autor stopniowo przedstawiał ich na łamach poprzednich tomów Avengers),którzy wyruszyli wraz z całą flotą przez...

trzeba przeczytać preludium nieskończoności żeby cokolwiek zrozumieć

trzeba przeczytać preludium nieskończoności żeby cokolwiek zrozumieć