CHWILA POSTOJU Zaczynamy się starzeć i każdy z nas przypomina sobie teraz, że miał matkę, ojca i rodzeństwo. I że ma dwie nogi, podobnie jak wróbel i kawka, umysł na miarę tego, czego dokonał, talent na miarę tego, co roztrwonił. Dobrotliwa natura szkli w nas już okna matowymi szybami, otula uszy, by nie chwytały obelg, złorzeczeń i wyrzutów. Tylko wewnątrz to nie cichnące palenisko, gdzie mali kowale wykuwają w płomieniu nadziei niefałszowane monety, ten jasny pokój, w którym obradują poważni ustawodawcy, i mała dziewczynka, która leżąc na dywanie szuka pod fotelem zgubionej piłki.

CHWILA POSTOJU Zaczynamy się starzeć i każdy z nas przypomina sobie teraz, że miał matkę, ojca i rodzeństwo. I że ma dwie nogi, podobnie ja...

MÓWIĄC NIE TYLKO DO SIEBIE Zrób sobie trochę miejsca, ludzkie zwierzę. Nawet pies rozpycha się na kolanach pana, żeby poprawić sobie legowisko, a kiedy trzeba mu przestrzeni, biegnie naprzód, nie zwracając uwagi na przywoływania. Jeśli nie udało ci się otrzymać wolności w podarunku, żądaj jej tak samo odważnie jak mięsa i chleba. Zrób sobie trochę miejsca, dumo i godności człowiecza. Pisarz czeski Hrabal powiedział: Tyle mam wolności, ile jej sobie wezmę.

MÓWIĄC NIE TYLKO DO SIEBIE Zrób sobie trochę miejsca, ludzkie zwierzę. Nawet pies rozpycha się na kolanach pana, żeby poprawić sobie legowi...

NIECH SPROSTA Są łzy łatwe. I łatwe słowa. I tanie współczucie. I wszystko byle jakie. A można by żyć tak pełnie, być wciąż tryskającym źródłem. Fontanną, która śpiewa i gra. Krew przepycha się przecież przez arterie z tą samą wciąż siłą, oko patrzy nieustraszenie i nie odmawia posłuszeństwa, słuch nie prosi o odpoczynek, myśl pracuje wytrwale między logiką i nieprawdopodobieństwem. Niech więc łzy, jeśli płyną, będą gejzerem, a słowo, jeśli trzeba, niech wydobywa się z rykiem wichury. Niech duch nasz, który, jak mówią, potrafi być nieugięty, sprosta na co dzień działaniom naszego nieustępliwego ciała.

NIECH SPROSTA Są łzy łatwe. I łatwe słowa. I tanie współczucie. I wszystko byle jakie. A można by żyć tak pełnie, być wciąż tryskającym źró...