Chyba za stary jestem na takie nowoczesne tomiki poezji. Pomysł pisania przez kobiety o miłości do innych kobiet czy porównywanie ich do bogiń (tutaj sprowadzony do chrześcijańskich świętych, Maryi i Katarzyny Aleksandryjskiej) jest stary jak sama poezja, bo przecież już Safona pięknie poruszała te tematy. Tutaj jednak tego piękna nie czuję, pomimo całej zmysłowości tych wierszy.

Jest pomysł, jest spójność, jest gra słowami, ale mnie jednak brakuje czegoś w tej poezji, może łagodności i ciepła. Nie poczułem się zachęcony do dialogu ani do wysłuchania historii. Jakoś te słowa przepływały obok mnie, jak w rozgadanym tłumie na przyjęciu, na które nie miałem ochoty pójść a nie wiem po co poszedłem. Czułem się w tych wierszach jak intruz, którego się ignoruje.

Chyba za stary jestem na takie nowoczesne tomiki poezji. Pomysł pisania przez kobiety o miłości do innych kobiet czy porównywanie ich do bogiń (tutaj sprowadzony do chrześcijańskich świętych, Maryi i Katarzyny Aleksandryjskiej) jest stary jak sama poezja, bo przecież już Safona pięknie poruszała te tematy. Tutaj jednak tego piękna nie czuję, pomimo całej zmysłowości tych...

Poetki pokazują mi, jak bardzo można uwolnić język. Te wiersze są jak kolaże ze skrawków, w których można się przejrzeć lub po prostu podziwiać.

Poetki pokazują mi, jak bardzo można uwolnić język. Te wiersze są jak kolaże ze skrawków, w których można się przejrzeć lub po prostu podziwiać.

Cała droga przebyta z zakochanej w hygge, w przepływaniu myśli Norwegii, przez prestiżowe miasta zachodniej Europy, po polskie stołeczne i mniej pompatyczne miasta. W tej chacie z codziennych obserwacji doszukujemy się sensu wiary w konstrukcję płci, w wiedzy o płci, zakochujemy się w kobietach, by na koniec pokochać podmiocie lirycznie, której płci nikt tutaj nie zna, by wyrazić podziw dla tłumaczeń Justyny Czechowskiej, ale też pozachwycać się germańskimi dźwiękami norweszczyzny dzięki dwujęzycznej wersji książki. Gorąco polecam!

Cała droga przebyta z zakochanej w hygge, w przepływaniu myśli Norwegii, przez prestiżowe miasta zachodniej Europy, po polskie stołeczne i mniej pompatyczne miasta. W tej chacie z codziennych obserwacji doszukujemy się sensu wiary w konstrukcję płci, w wiedzy o płci, zakochujemy się w kobietach, by na koniec pokochać podmiocie lirycznie, której płci nikt tutaj nie zna, by...

http://dajprzeczytac.blogspot.com/2014/12/der-ganze-weg-kristin-berget.html

http://dajprzeczytac.blogspot.com/2014/12/der-ganze-weg-kristin-berget.html