Kiedy piętnastoletnia Jessica Ingram dowiaduje się, że jej rodzice zamierzają się rozwieść, wie, że już nigdy nie będzie tą samą osobą. Nagle jej rodzina i uczucia rozlatują się na kawałki. Czuje się tak, jakby rozpadł się cały jej świat.

Czy znasz takie osoby jak Jessica, stojące w obliczu separacji lub rozwodu rodziców? Co możesz powiedzieć lub zrobić, by im pomóc? Czego oni w tej chwili najbardziej potrzebują? Dowiesz się tego z tej broszury z serii PIERWSZA POMOC. Autorzy podają praktyczne wskazówki, co możesz uczynić, gdy rozpada się dom twojego przyjaciela czy przyjaciółki.

A jeśli to ty sam przeżywasz rozwód swoich rodziców, ta broszura nie tylko powie ci, czego się spodziewać w nadchodzących tygodniach i miesiącach, ale także pozwoli odkryć, jak doświadczać tak potrzebnego ci pocieszenia, otuchy i wsparcia — zarówno od Boga, jak i od przyjaciół.



Rozwód to jedno z najsmutniejszych słów w języku, szczególnie dla dzieci rozwodzących się rodziców. W dodatku smutek ten zdaje się w dzisiejszych czasach dotykać znacznie więcej osób niż w poprzednich pokoleniach. W połowie XX wieku odsetek rozwodów w Stanach Zjednoczonych wynosił około 25 procent. W latach sześćdziesiątych liczba ta zaczęła piąć się w górę, zbliżając się do 50 procent, a czasami nawet przekraczając ten poziom. Prawdopodobnie więc nawet połowa uczniów amerykańskiej szkoły może pochodzić z domów naznaczonych bólem separacji lub rozwodu rodziców. Być może w tej chwili czytasz te słowa, ponieważ jesteś jednym z tych właśnie uczniów. Rozwód jest tak smutny i bolesny, gdyż uderza w same podstawy twojego wczesnego życia. Jako bezbronne niemowlę i małe dziecko postrzegałeś rodziców jako główne źródło miłości i poczucia bezpieczeństwa. Tak właśnie rodzina powinna funkcjonować, taki jest Boży zamysł. Nawet kiedy twoja niezależność wzrasta w okresie dojrzewania i wczesnej dorosłości, wciąż z domu w dużej mierze czerpiesz poczucie bezpieczeństwa, z domu, w którym żyją wspólnie oboje rodzice. Kiedy ta podstawa bezpieczeństwa zostanie zniszczona przez rozwód lub separację, wpływa to na ciebie na różne sposoby, które czasem trudno zrozumieć i trudno sobie z nimi poradzić, tak jak było w przypadku Jessiki Ingram.

Jeśli twoi rodzice są w separacji lub ostatnio się rozwiedli, możesz doświadczać bardzo różnorodnych i silnych emocji. Możesz odczuwać złość, zakłopotanie, zawstydzenie, winę, rozgoryczenie, obawę, zagubienie, zniechęcenie lub samotność. Nawet jeśli wydaje się to całkiem niemądre, nic na to nie poradzisz, że czujesz się, jak się czujesz. Nie za wiele możesz zrobić, by zapanować nad swoimi uczuciami. Jednak możesz lepiej rozumieć, co czujesz, i radzić sobie ze swoimi emocjami we właściwy sposób. Jedną z najbardziej użytecznych rzeczy, które możesz zrobić, by przejść przez ten etap życia, jest podzielenie się swoimi uczuciami i troskami z zaufanym przyjacielem chrześcijaninem. Jak Natalie sugerowała Jessice, pomocne będzie również szukanie pocieszenia, wsparcia i otuchy u animatora grupy młodzieżowej, duchownego lub innej osoby dorosłej z twojego kościoła. (...)

Podobnie jak Jessica, możesz rozpoznać w sobie pewne emocje będące skutkiem separacji lub rozwodu rodziców. Możesz czuć się ogromnie zasmucony, przygnębiony, pozbawiony nadziei, opuszczony, przerażony, a nawet rozzłoszczony z powodu tego, co się stało. Być może płaczesz, jak nigdy w życiu nie płakałeś. Może czujesz się emocjonalnie wyczerpany. Możesz też czuć wściekłość na sytuację, na jedno lub oboje rodziców, a nawet na Boga, że do tego dopuścił. Ważne jest, żeby zrozumieć, że te uczucia są czymś normalnym i naturalnym. Tak właśnie Bóg cię wyposażył. Twoje uczucia są wbudowanym zaworem bezpieczeństwa, który ma ci pomóc w zniesieniu głębokiego psychicznego bólu. Prosta rada, jaką Jenny dała Jessice, kiedy siedziały nad brzegiem rzeki, trafiała w samo sedno. Jeny zachęciła Jessikę, żeby nie dusiła w sobie uczuć, ale pozwoliła sobie na uzewnętrznienie żalu. Ta reakcja odpowiada słowom Jezusa z Ewangelii według św. Mateusza: „Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni” (Mt 5,4). Smucenie się to proces wyciągania bólu na zewnątrz. Przyznajesz przed innymi, jak bardzo jest ci źle i pozwalasz sobie na łzy, tak by oni mogli podzielać twój ból i płakać wraz z tobą. To jest Boży sposób na to, by ci błogosławić, i początek uzdrawiania głębokiego bólu wywołanego rozwodem twoich rodziców. Na rozwód można spojrzeć jak na śmierć małżeństwa. Możesz reagować na rozwód rodziców w sposób bardzo podobny do tego, jak reagowałbyś na śmierć jednego z rodzeństwa lub przyjaciół. Procesem, przez który większość osób przechodzi po takich smutnych wydarzeniach, jest żałoba. Może ona trwać tygodnie lub miesiące. Daje się w niej wyróżnić pięć etapów. Nie ma dwojga ludzi, którzy przechodziliby ten proces w dokładnie w taki sam sposób, a etapy żałoby często nakładają się na siebie, często też powracają, ale prawdopodobnie odkryjesz, że reagujesz na tragedię swojej rodziny w sposób nieco podobny do tego, jak przeżywała rozwód rodziców Jessica.