Tak, katuję ten komiks. I tak, dalej jest bardzo dobry.

Serio, nawet wydaje mi się, że mógłbym się trochę przyczepić, bo robi się z tej serii taki trochę zbiór opowiadań, które łączy tylko trójka głównych bohaterów i świat zewnętrzny, a drugi plan, pomysł na historię, rysownik, a często nawet klimat zmienia się co chwilę, ale kurde, to jest po prostu... uch, sympatyczne, no. Bardzo przyjemne, ja naprawdę się świetnie czuję, kiedy czytam ten komiks, co dziwne, bo sporo nieprzyjemnych rzeczy się w nim dzieje, ale... to chyba jeden z tych momentów, kiedy coś idealnie, w stu procentach trafia w twoje gusta, a ty bardzo chciałbyś powiedzieć o tym uwielbieniu coś więcej, ale nie wiesz, jak, bo taki jesteś zachwycony. Także tak, lubię to.

A z dodatkowych plusów historia w końcu podrzuca jakieś konkretniejsze wyjaśnienia co do tego, jakim to cudem akurat Yorickowi udało się przeżyć, relacje między bohater(k)ami robią się mocno skomplikowane, są powroty sprzed kilku numerów i sporo oczekiwań, no i jest też miejsce na rozwinięcie innych postaci niż Yorick. No i wciąż jest cholernie zabawnie.

Czytajcie Igreka!

Tak, katuję ten komiks. I tak, dalej jest bardzo dobry.

Serio, nawet wydaje mi się, że mógłbym się trochę przyczepić, bo robi się z tej serii taki trochę zbiór opowiadań, które łączy tylko trójka głównych bohaterów i świat zewnętrzny, a drugi plan, pomysł na historię, rysownik, a często nawet klimat zmienia się co chwilę, ale kurde, to jest po prostu... uch, sympatyczne,...