Goran Sudžuka

Przykro mi. Przykro mi, że to już koniec. Kocham powieść drogi. Uwielbiam historię bohatera lub bohaterki, którzy przemierzają kolejne miasta, państwa, kontynenty czy krainy żeby osiągnąć swoj cel. W przypadku TEGO komiksu z ogromnym zaciekawieniem śledziłem losy i powolny rozwój Yoricka. Fascynowała mnie przemiana zarówno głównego bohatera, jak i jego towarzyszy. Każda z postaci przeszła swoją własną drogę, której towarzyszyły zarówno dobre i złe chwile, kryzysy, rozczarowania, ale i zauroczenia, przyjaźnie i momenty szczęścia. Bardzo przyjemnie obserwowało mi się losy agentki 355, doktor Mann, Hero i Beth. Wydaje mi się, że to postacie drugoplanowe stanowią największy atut komiksu. Y-Ostatni z Mężczyzn to niesamowita, poruszająca, emocjonalna i bardzo ciekawa historia. Komiks zawiera masę plot twistów i cliffhangerów, które zachęcają do przeczytania kolejnego zeszytu i następnego tomu. Całość przeczytałem bardzo szybko i ani przez chwilę się nie nudziłem. Gdybym miał na siłę wskazać jakąś wadę to byłby/byłaby to główny antagonista. Brakowało mi kogoś, kogo mógłbym się bać i odczuwać niepokój przed każdym spotkaniem z głównymi bohaterami. Alter nie była według mnie pełnokrwistym adwersarzem. „Y” to warta przeczytania i satysfakcjonujaca lektura, która dostarczyła mi szeregu różnych (głównie pozytywnych) emocji. Brian K. Vaughan kupił mnie genialnym nawiązaniem do mojego ulubionego komiksu (Kaznodziei) i zapalniczką z pewnym antyrosyjskim hasłem. Przeczytajcie Ostatniego z Mężczyzn. Gwarantuję, że nie będzie to czas stracony.