Książka nie jest obszerna, bo ma zaledwie lekko ponad 300 stron. Czyta się ją bardzo szybko. Dosłownie pochłania. Tytuł pochodzi od piosenki The Beatles o tym samym tytule i dość często pojawia się w powieści. Akcja umieszczona jest w późnych latach 60-tych w Tokio. Bohaterem jest Watanabe, który wspomina lata swojej młodości. W okresie dojrzewania zetknął się z samobójstwem swojego jedynego przyjaciela, co zbliża go do tajemniczej Naoko. Łączy ich wzajemna fascynacja i śmierć ich wspólnego kompana. Jednakże depresyjna natura dziewczyny nie pozwala im cieszyć się sobą. Na studiach Watanabe spotyka niezależną Midori - zwolenniczkę swobody seksualnej o dość dynamicznym charakterze. Ich drogi łączą się ze sobą. Mimo to, chłopak nie może zapomnieć o Naoko. Obie dziewczyny potrzebują pomocy, przyjaźni, a Watanabe stara się im to zapewnić. Mimo to jest bardzo zamknięty w sobie, nie chce albo nie potrafi się przed nikim otworzyć. Spotyka się z obydwiema dziewczynami i jest wobec nich uczciwy. W pewnym momencie dociera do niego, że kocha oby dwie kobiety. Każdą inną miłością. Jest w kropce i nie wie co ma zrobić. Przy każdym wyborze kogoś skrzywdzi. Watanabe musi zmierzyć się z dorastaniem, własnymi wyborami i nieprzewidywalnością życia.

Powieść mówi o miłości i przyjaźni, ale pełna jest też samotności i śmierci. Nostalgiczna historia wciąga, pomimo braku jakichkolwiek zwrotów akcji, pokazuje zwyczajne życie. Zwykła codzienność, studia, praca, spacery. Żadnych niesamowitych zdarzeń. Wszystko jest po prost ludzkie i chyba to właśnie dodaje tej książce czegoś niesamowitego.

Z całą pewnością sięgnę po następne powieści Murakamiego.

Książka nie jest obszerna, bo ma zaledwie lekko ponad 300 stron. Czyta się ją bardzo szybko. Dosłownie pochłania. Tytuł pochodzi od piosenki The Beatles o tym samym tytule i dość często pojawia się w powieści. Akcja umieszczona jest w późnych latach 60-tych w Tokio. Bohaterem jest Watanabe, który wspomina lata swojej młodości. W okresie dojrzewania zetknął się z...