Trzeci tom autobiografii Chmielewskiej czyli „Druga młodość”. Obfituje w wiele znamiennych i szczególnych wydarzeń. Przede wszystkim pisarka rozwodzi się z mężem a po jakimś czasie związuje się z prokuratorem Wojtkiem, określanym przez Chmielewską mianem „czarującego łajdaka”, a który wniesie w jej życie sporo zamętu i zamieszania by z hukiem z tego życia zniknąć. To też moment, kiedy poznajemy jedną z najważniejszych osób w życiu autorki – najważniejszą poza rodziną – czyli słynną Alicję. Słynną zarówno z powieści jak i dokumentalnego filmu o Chmielewskiej „Moje wykopane studnie”. Znajomość ta rozwinie się dosłownie w przyjaźń do grobowej deski.

„Druga młodość” opisuje jeszcze inne ważne wydarzenia z czego najważniejszym chyba jest jej debiut pisarski, opisuje bowiem lata, gdy Chmielewska wydała „Klin” po czym jej pisarska kariera ruszyła z kopyta. W tym tomie również zmienia pracę na wyuczoną i wymarzoną, zatrudnia się bowiem w biurze architektonicznym i wreszcie robi coś, co zawsze lubiła i w czym naprawdę była świetna. Ale to też bardzo istotne wydarzenie jakim był wyjazd Joanny do pracy w Danii, który ułatwiła jej Alicja, za co była jej wdzięczna do końca życia. Jak sama pisała, Alicja wydarła ją w kluczowym momencie zza żelaznej kurtyny, sama niewiele mając i prawdopodobnie uratowała jej tym życie. Nawiasem mówiąc wtedy też narodziła się w Chmielewskiej ogromna miłość do wyścigów konnych, co owocowało paroma powieściami z wyścigami w tle.

Po powrocie z Danii autorka podejmuje trudną ale świadomą decyzję o porzuceniu zawodu architekta i skupieniu się na pisarstwie. Mnie jako jej fana bardzo cieszy, że taką decyzję podjęła, kto wie o ile powieści mniej by powstało, gdyby Chmielewska na co dzień poświęcała praktycznie pół dnia na pracę zawodową z pisaniem niezwiązaną….

Kolejny bardzo dobry tom biografii autorki, chwilami słodki, chwilami gorzki ale po raz kolejny napisany z lekkością i wdziękiem.

Trzeci tom autobiografii Chmielewskiej czyli „Druga młodość”. Obfituje w wiele znamiennych i szczególnych wydarzeń. Przede wszystkim pisarka rozwodzi się z mężem a po jakimś czasie związuje się z prokuratorem Wojtkiem, określanym przez Chmielewską mianem „czarującego łajdaka”, a który wniesie w jej życie sporo zamętu i zamieszania by z hukiem z tego życia zniknąć. To też...