Książka nie była zła, ale szczerze mówiąc po poleceniu przez Michaela Pearla spodziewałam się czegoś lepszego.

Oczywiście jest wiele podobieństw między "Sekretem Freuda", a książkami Pearla. Wiele z nich przełożyło się na sukces tego drugiego: oparcie części akcji na faktach, nawiązywanie coraz to bardziej tajemniczych wątków, zagadka rozpalająca wyobraźnię i dobrze przygotowany research historyczny. Wszystko to zastosował Rubenfeld, ale niestety, w "Sekrecie Freuda" te mocne strony zwyczajnie nie wypaliły.

Głównym grzechem było zbyt wele wątków, które zbyt późno zaczynały się łączyć w całość. Cała masa z nich mogła równie dobrze być wyrzucona lub umieszczona w zupełnie innej powieści. Uważam, że Rubenfeld dość nieprzemyślanie podtykał nam kolejne zagadki. W końcu gubiły one czytelnika zamiast podtrzymywać napięcie. A kolejne zagęszczenia sprawiały tylko wrażenie niepotrzebnych. No bo co ma psychonaliza Nory do sprzeczek między Jungiem a Freudem?

Sprawy nie ułatwiała częsta i regularna zmiana narracji - od pierwszosobowej po trzecio. I oczywiście historyczne opisy - ciekawe, ale momentami miały charakter zapchajdziury. Podobnie jak wywody o Hamlecie. Interesujące, ale nieumiejętnie podane, przez co moim zdaniem zbędne.

Uważam, że "Sekret Freuda" to dość dobra lekka lektura kryminalna, która nie do końca jest dobrze rozpisana, ale można z nią miło spędzić czas. Niestety, trochę za wysoko mierzy. Gdyby Rubenfeld postawił sobie poprzeczkę nieco niżej spokojnie powstałaby powieść po prostu dobra; tylko że łatwa.

Książka nie była zła, ale szczerze mówiąc po poleceniu przez Michaela Pearla spodziewałam się czegoś lepszego.

Oczywiście jest wiele podobieństw między "Sekretem Freuda", a książkami Pearla. Wiele z nich przełożyło się na sukces tego drugiego: oparcie części akcji na faktach, nawiązywanie coraz to bardziej tajemniczych wątków, zagadka rozpalająca wyobraźnię i dobrze...