Zdecydowanie nie polecam tej książki. na pewno nie dostrzegam owego czarnego humoru, o którym wpsomniane jest w opisie tej pozycji. Nie ma tam ani jednego dialogu, który by mnie rozbawił, ani nawet wywołał delikatny uśmiech na twarzy. Muszę wręcz powiedziec, że jest to książka bardzo dziwna. Nie spotkałam się jeszcze nigdy z tak patologicznym wariactwem... na początku sądziłam, że autor wymyslił po prostu ot taką sobią historię. Jednakże okazuje się, że to są jego wspomnienia z dzieciństwa!!!

Augusten, tytułowy bohater i zarazem autor, wychowuje się w "upośledzonej społecznie" rodzinie. Matka wariatka, ojciec pijak. Wbrew pozorom jego rodzice są wykształconymi i inteligentnymi ludźmi (ojciec nauczyciel akademicki, matka piękna, elegancka i do tego z klasą poetka). Niestety zmieniają się nie do poznania. Augusten - spokojny, ułozony, równie elegancki jak matka chłopiec - wyrasta na niezdyscyplinowanego brudasa. Zmiana ta dokonuje się dzięki rodzinie Finchów, którzy są dla mnie patologicznymi wariatami. Bo jak można załatwiać się na srodku pokoju, mieszkać wraz z wariatami, którzy są pacjentami ojca, walić cegłami w sufit tak aby zrobić w nim dziurę, nie sprzątać kilka miesięcy w domu, pomieszkiwać na trawniku czy też całym rokiem trzymać choinkę świateczną w salonie... Generalnie nie chcę więcej mieć nic do czynienia z tym autorem oraz z jego ksiazkami.

Książka nudna, nie warta czytania. Zdecydowanie NIE!

Zdecydowanie nie polecam tej książki. na pewno nie dostrzegam owego czarnego humoru, o którym wpsomniane jest w opisie tej pozycji. Nie ma tam ani jednego dialogu, który by mnie rozbawił, ani nawet wywołał delikatny uśmiech na twarzy. Muszę wręcz powiedziec, że jest to książka bardzo dziwna. Nie spotkałam się jeszcze nigdy z tak patologicznym wariactwem... na początku...