Książka pani Ewy Ostrowskiej jest podzielona na dwie części. W pierwszej zderzamy się z brutalną przeszłością bohaterki. Molestowana przez ojczyma, bita przez matkę, obciążona całą masą obowiązków (w tym opieką nad młodszymi siostrami). Poznajemy również historię pierwszej miłości Marty. Niestety wraz z niespodziewaną ciążą się kończy. Dziewczyna nie zyskuje wsparcia matki, zaś jej skargi dotyczące ojczyma są dla matki zwykłymi kłamstwami.
W drugiej części bohaterka zaczyna żyć samodzielnie. Zostaje wyrzucona z rodzinnego mieszkania po tym, jak odkryła tajemnicę ojczyma. W tym samym czasie szef Marty wyznaje jej miłość i tak rozpoczyna się jej nowy etap życia.
W książce ukazany jest chyba najgorszy przykład matki. Szaleńczo i ślepo zakochana w nowym mężu nie zauważa, że jej pierworodna córka cierpi. Zachowuje się jak egoistka. Obarcza ją obowiązkami, nie wspiera. Wyrzuca z domu... Niestety takie rzeczy nie są żadną bujdą i zwykłą fantazją. To przykre, że w tak rozwiniętym społeczeństwie są dyskryminowani ludzie i co najgorsze - większość ludzi nawet nie zauważa, że spotyka to ich sąsiadów czy kolegów.
Książka nie kończy się "różowo", jest bardzo smutna. Skłania do poważnych refleksji. To taka typowa książka o trudnych tematach, o których nie mówi się na co dzień.

Książka pani Ewy Ostrowskiej jest podzielona na dwie części. W pierwszej zderzamy się z brutalną przeszłością bohaterki. Molestowana przez ojczyma, bita przez matkę, obciążona całą masą obowiązków (w tym opieką nad młodszymi siostrami). Poznajemy również historię pierwszej miłości Marty. Niestety wraz z niespodziewaną ciążą się kończy. Dziewczyna nie zyskuje wsparcia matki,...