To jest chyba jedyna książka Fleminga, którą prawie bez zmian w fabule przeniesiono na ekran. Jedyna różnica polega na tym, że SMIERSZ a nie SPECTRE szykuje cały spisek przeciwko MI6.
W związku z tym, czytając kolejne fragmenty wiedzałem mniej więcej co zaraz się wydarzy i w jaki sposób. To odebrało trochę przyjemności, ale gdy się wysilę i zapomnę na chwile o filmie, mogę stwierdzić, że książka jest dobra, ale ma jeden istotny dla mnie mankament.
Otóż, nie do końca pasuje mi układ, w którym czytelnik od razu wie na czym polega intryga i tylko czeka aż dojdzie do tego główny bohater. Wole jednak strukture thrillera/klasycznej sensacji, gdzie początkowo nic do siebie nie pasuje, a stopniowo sprawa się rozjaśnia.
Tutaj więc emocjonować możemy się tym, w jaki sposób Bond się zachowa wobec sytuacji, którą dokładnie nam opisano w początkowych fragmentach.
Dodam jeszcze, że choć w "Pozdrowieniach.." taka budowa fabuły mi nie odpowiada, to zupełnie nie przeszkadzała mi w przypadku "Operacji Piorun" - tam autor też na początku zaznajomił nas z główną osią intrygi, ale już bez większych szczegółów. Te odkrywaliśmy razem z agentem 007.

To jest chyba jedyna książka Fleminga, którą prawie bez zmian w fabule przeniesiono na ekran. Jedyna różnica polega na tym, że SMIERSZ a nie SPECTRE szykuje cały spisek przeciwko MI6.
W związku z tym, czytając kolejne fragmenty wiedzałem mniej więcej co zaraz się wydarzy i w jaki sposób. To odebrało trochę przyjemności, ale gdy się wysilę i zapomnę na chwile o filmie, mogę...