Trzecia z książka o przygodach dzielnego aczkolwiek melancholijnego komisarza Wallandera należy w mojej ocenie do najlepszych z cyklu. W pewnych aspektach "Biała Lwica" przypomina "Psy z Rygi". Wallander, śledczy z prownicjonalnego miasteczka w Szwecji, prowadzi śledztwo, które może (chociaż sam nie jest tego świadomym) mieć wielkie znaczenie dla wielkiej polityki. Tym razem zamiast postkomunistycznej Łotwy Mankell zabiera nas w podróż do RPA u schyłku apartheidu. Wallander, co prawda, nie odbywa tak dalekiej podróży. Przeciwnie - to w Ystad i okolicach mają rozegrać się wydarzenia, które mogą wstrząsnąć tym afrykańskim krajem. Przerysowane i przesadzone? Być może, ale czy niemożliwe? Chyba jednak nie.

W "Białej Lwicy" Makell wprowadza zabieg, którym będzie się posługiwał w większości kolejnych powieści - przeplata rozdziały poświęcone poczynaniom Wallandera z rozdziałami, w których przedstawia postępowanie i myśli osób, które ściga. Osobiście nie przypadł mi to gustu ten sposób narracji - zbyt szybko stajemy się lepiej poinformowani od Walalndera. W efekcie spada nieco napięcie. To jednak kwestia gustu.

Podsumowując - bardzo dobrze napisany kryminał osadzony troch ę na styku powieści szpiegowskiej. Oryginalna fabuła połączona z tym, co fani Wallandera lubią najbardziej - obyczajową historią niezwykłego policjanta z Ystad. Gorąco polecam i daję "ósemkę"

Trzecia z książka o przygodach dzielnego aczkolwiek melancholijnego komisarza Wallandera należy w mojej ocenie do najlepszych z cyklu. W pewnych aspektach "Biała Lwica" przypomina "Psy z Rygi". Wallander, śledczy z prownicjonalnego miasteczka w Szwecji, prowadzi śledztwo, które może (chociaż sam nie jest tego świadomym) mieć wielkie znaczenie dla wielkiej polityki. Tym...