Dość trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę.
Wygląda na to, ze Mankell w każdej swojej powieści stara się pokazać jakieś inne tło społeczno-obyczajowo-polityczne. Tym razem wziął się za bary z tematem apartheidu w RPA. Mamy więc zręcznie poprowadzone dwa równoległe wątki, z których jeden rozgrywa się właśnie w Afryce.
Mniej więcej do połowy wszystko rozwija się w niezwykle wciągający sposób. Później jednak robi się znacznie gorzej, powieść niepotrzebnie skręca w kierunku sensacji, a Wallandera autor uparł się obsadzić w roli szeryfa. O ile Myron Bolitar w takiej roli jest zabawny, a Harry Hole z reguły prawdziwy i przekonujący, to poczciwy, dupowaty wręcz Kurt jako pogromca zawodowych zabójców z KGB jest nie tylko niewiarygodny, ale wręcz wzbudza zażenowanie. Mam nadzieję, że w kolejnych powieściach zajmie się tym co potrafi najlepiej, czyli robotą policjanta kryminalnego.
Dużym plusem tej powieści są te jej fragmenty, które dotyczą RPA (naiwnie wierzę, że autor ma na ten temat większą wiedzę, niż to co zaserwował o krajach postsowieckich w "Psach z Rygi").
Mimo wszystkich zastrzeżeń przeczytałem tę książkę z dużą przyjemnością i oceniam ją najwyżej z trzech dotychczas poznanych pozycji Mankella.

Dość trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę.
Wygląda na to, ze Mankell w każdej swojej powieści stara się pokazać jakieś inne tło społeczno-obyczajowo-polityczne. Tym razem wziął się za bary z tematem apartheidu w RPA. Mamy więc zręcznie poprowadzone dwa równoległe wątki, z których jeden rozgrywa się właśnie w Afryce.
Mniej więcej do połowy wszystko rozwija się w...