Muszę przyznać szczerze, że niezwykle ciężko było mi przekonać się do twórczości Stiega Larssona. Początkowo uważałem go za autora, który stał się sławny głównie z powodu swojej przedwczesnej śmierci. Ponadto, niektórzy z moich znajomych twierdzili, że nie warto zabierać się za czytanie jego powieści, ponieważ są przewidywalne i nudne. Teraz już bardzo dobrze wiem, że nie powinienem kierować się opiniami innych, a samemu spróbować sięgnąć po daną książkę i wyrobić własne zdanie na jej temat.

Co mogę powiedzieć na wstępie? Ci znajomi, którzy próbowali odżegnać mnie od przeczytania trylogii "Millenium" mylili się. Co więcej, gorąco żałuję, że nie podałem sobie rąk z tymi powieściami zdecydowanie wcześniej. Bowiem wszystkie trzy części potrafią wciągnąć czytelnika tak mocno, jak ruchome piaski swoją ofiarę. Fabuła poprowadzona jest ciekawie, a jej wielowątkowość nie prowadzi do tego, że czytelnik czuje się zagubiony (co więcej, nagłe opuszczanie historii danych bohaterów i powrócenie do nich dopiero po, np. stu stronach, zwiększa apetyt na poznanie ich zakończenia). Nawet pomimo tego, że autor niektóry z tychże wątków spłyca i definitywnie zamyka na kilku stronach (chociażby wątek blond-olbrzyma z ostatniej części). Oczywiście, na przełomie wszystkich trzech części, czytelnik kilka razy może czuć się znudzony zbyt długimi, lub akuratnymi opisami pomieszczeń, albo detali fizjonomii (szczególnie, kiedy wpływają one na spowolnienie całej akcji). Skrytykowane może zostać także patetyczne podejście do podawania dokładnych nazw wykorzystywanych przez Salander urządzeń (w pierwszej części pojawia się opis kupionego przez nią komputera). Na szczęście, wszystkie z tych wad nie są na tyle dokuczliwe, by zmusić czytelnika do odłożenia książki na półkę.

Czy mógłbym polecić tę trylogię? Zdecydowanie.

Muszę przyznać szczerze, że niezwykle ciężko było mi przekonać się do twórczości Stiega Larssona. Początkowo uważałem go za autora, który stał się sławny głównie z powodu swojej przedwczesnej śmierci. Ponadto, niektórzy z moich znajomych twierdzili, że nie warto zabierać się za czytanie jego powieści, ponieważ są przewidywalne i nudne. Teraz już bardzo dobrze wiem, że nie...