Po czymś takim już chyba nigdy nie sięgnę po książki dedykowane kobietom. Opisy na okładce zachęcały, zapewniały, że bohaterka jest urzekająca, obiecywały trafne spostrzeżenia i celność językowych określeń. Jedynie z tym ostatnim mogę się częściowo zgodzić. Od pierwszych stron miałam wrażenie, że autorka najbardziej banalną fabułę chce nadrobić tradycyjnym kobiecym gadulstwem. Zdawało mi się, że siedzę w ciasnym pokoju i z boku obserwuję babski wieczór Jadźki i jej równie wspaniałych przyjaciółek.
Fabuła typowa - podstarzała zaniedbana kobieta porzucona przez faceta, która dodatkowo jest życiową i fizyczną łamagą mylącą mizoandrię z feminizmem, nagle staje w blasku reflektorów, zmienia się w łabędzia i miażdży stopami świat, który z własnej woli pod nimi legł. Nie ma w tym ani krzty rozsądku ani kruszyny rzeczywistości. Może zbyt dużo wymagam od tego typu literatury, ale przecież komedie romantyczne i bajki o białych rumakach też muszą mieć jakiś sens!

Po czymś takim już chyba nigdy nie sięgnę po książki dedykowane kobietom. Opisy na okładce zachęcały, zapewniały, że bohaterka jest urzekająca, obiecywały trafne spostrzeżenia i celność językowych określeń. Jedynie z tym ostatnim mogę się częściowo zgodzić. Od pierwszych stron miałam wrażenie, że autorka najbardziej banalną fabułę chce nadrobić tradycyjnym kobiecym...