Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jadzia, unieruchomiona z tysiącem innych osób, mogła trochę ochłonąć, zobaczyć, że inne kobiety mają jeszcze gorzej (po raz kolejny staropolski sposób na chandrę okazał się bezkonkurencyjny). Zrozumiała, że to jest po prostu wpisane w naturę mężczyzn i trudno mieć nawet o to pretensje... Są tylko niższym, ułomnym bytem, gorszym gatunkiem człowieka... Więc jedynym słowem, jakie przychodziło jej teraz do głowy teraz, gdy siedziała zrezygnowana i patrzyła na tych wszystkich (...), gdy widziała cały zawszony, męski ród, brzmiało: eksterminacja.

Specjalny gorset nawet ze słonia uczyniłby gazelę.

Wszyscy skakali wokół vipowskiej ofiary i przez moment istniało ryzyko, że na ratunek garderobie tego szczególnego pasażera przybiegnie sam kapitan, mechanik pokładowy, a nawet automatyczny pilot.