Pani Picoult od jakiegoś czasu bardzo często gości na listach bestsellerów, czy książek, które koniecznie chce się przeczytać. Ja sama bardzo długo byłam przez to uprzedzona i teraz jestem na siebie okropnie zła, bo marnowałam tyle czasu na zastanawianie się. A nie ma, nad czym, trzeba po prostu przeczytać.
Główna bohaterka, Anna, pewnego dnia udaje się do adwokata Campbella Alexandram w celu wytoczenia sprawy sądowej swoim rodzicom. Proces ma dotyczyć odzyskania prawa do decydowania o własnym ciele. Zacznijmy jednak od początku. Anna ma starszą siostrę, Kate, która jest chora na ostrą białaczkę promielocytową. W tym wyjątkowym przypadku potrzebny jest dawca w 100% zgodny z organami Kate. Tak oto, poprzez zapłodnienie In vitro, powstaje Anna, która już przy urodzeniu oddaje krew pępowinową siostrze. Tak ciągnie się to latami. Po krwi następuje pobranie płytek krwi, następnie szpiku kostnego. Wszystkie te operacje, oczywiście bez zgody dziewczynki.
Nadchodzi moment, kiedy Kate potrzebna jest nerka. Młodsza siostra postanawia się sprzeciwić. Chce ratować starszą, lecz nie kosztem własnego zdrowia. I wtedy podejmuje decyzję o wizycie w biurze Campbella.
Choć książka do cienkich nie należy, połknęłam ją w dwa dni. Bardzo przejęłam się losem Anny, przede wszystkim, dlatego, że była stworzona po to, by mogła żyć Kate, co niejednokrotnie podświadomie czuła. Byłam zdegustowana nieczułością jej mamy, obojętnością na potrzeby młodszej z córek.
Moim ulubionym bohaterem stał się Alexander wraz ze swym psem przewodnikiem i ciekawymi tłumaczeniami tego, dlaczego go posiada. Mężczyzna miał na ten temat wiele do powiedzenia, a każda z wersji była skrajnie różna i bardzo zabawna.
Książka jest pisana z kilku perspektyw, tak, że możemy poznać uczucia każdej ze stron. A wmieszana jest w to cała rodzina i osoby zamieszane w sprawę Anny. Jest to o tyle ciekawy zabieg, że widzimy świat przedstawiony oczami każdego z bohaterów, nie tylko samej poszkodowanej.
Co do zakończenia, porządnie mną wstrząsnęło, niczego takiego się nie spodziewałam, za to ogromny plus dla autorki, bo wiedziała jak to rozegrać, żeby jeszcze bardziej utkwić mi w pamięci.
Nie pozostaje mi nic innego jak polecić i zabrać się za inne książki Picoult. Mam nadzieję, że już bez większego wahania.

Pani Picoult od jakiegoś czasu bardzo często gości na listach bestsellerów, czy książek, które koniecznie chce się przeczytać. Ja sama bardzo długo byłam przez to uprzedzona i teraz jestem na siebie okropnie zła, bo marnowałam tyle czasu na zastanawianie się. A nie ma, nad czym, trzeba po prostu przeczytać.
Główna bohaterka, Anna, pewnego dnia udaje się do adwokata...