(...) Z zamieszczonych na ostatniej stronie książki kilku słów od autorki możemy dowiedzieć się, że „historie z tego zbioru powstawały w latach 1998-2007”, że większość z nich „w jakiś sposób wiąże się ze starymi rodzinnymi zdjęciami”. Autorka przyznaje: „Mam obsesję na punkcie rodzinnych fotografii jako przedmiotów i na punkcie rodziny jako tematu. Fotografia skupia się na danym momencie, ale zawsze skrywa szerszą perspektywę”. Dla osób, które czytały Zaduszki czy Tata ucieka z cyrkiem powyższe wyznanie nie jest żadnym zaskoczeniem. A w omawianej publikacji aż w pięciu z siedmiu narracji rodzina stanowi główny lub poboczny temat. „Skaza” autorki najbardziej uwidacznia w historiach Energetyczna blokada, Było, minęło oraz Powrót do domu.

Jamilti i inne historie to rzecz wyjątkowo osobista, ale w innym sensie niż Zaduszki, które są poniekąd komiksem autobiograficznym. W recenzowanym zbiorze Rutu Modan daje nam wgląd w to, jak traktuje swoich bohaterów. Wiele z postaci zostało jakby żywcem wyjętych z gabinetu osobliwości: trzy „siostry” prowadzące hotel, które, aby zadowolić gości, przebierają się za postaci z bajek, romantycznie usposobiony zamachowiec-samobójca, tęga energoterapeutka-histeryczka, szalony chirurg plastyczny czy, równie odklejony od rzeczywistości, staruszek Yoseph. Wszyscy bez wyjątku, mimo swoich dziwactw, traktowani są godnie i z szacunkiem. Mimo pewnej ilości zabawnych scen autorka nie żartuje ze swoich bohaterów i nie pozwala na to, aby czytelnik się z nich naśmiewał. Czytając mamy wrażenie obcowania z czymś intymnym, jakbyśmy niepostrzeżenie podglądali niezwykłe życie niezwykłych ludzi.

Owa intymność ma ścisły związek z faktem, że właściwie w każdym opowiadaniu poznajemy skrywane przez lata sekrety bohaterów. W Było, minęło wychodzi na jaw sekret najstarszej „siostry”. W Majtkowym zabójcy chodzi o kompromitujące zdjęcia matki, która przed laty będąc na dansingu szampańsko się bawiła. W Energetycznej blokadzie również chodzi o przeszłość i prawdę, która nagle wychodzi z „szafy” (dosłownie: wchodzi przez drzwi). Przeszłość i skrywana przez lata prawda, to dwie nadrzędne nici fabularne, które przenikają cały zbiór.

(...) W omawianym komiksie groteskowe sceny i absurdy rzeczywistości splatają się z bardzo trafnymi charakterystykami postaci. Mamy tu do czynienia z opowieściami o charakterze na poły niepoważnym, na poły konfidencjonalnym, w których na wylot prześwietlone zostają ukrywane przez lata osobiste sekrety. Modan zaspokaja nasze niezdrowe zainteresowanie innymi ludźmi, którzy bywają tak różni (i równocześnie: tak podobni) do nas samych.

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2016/10/09/jamilti-i-inne-historie/

(...) Z zamieszczonych na ostatniej stronie książki kilku słów od autorki możemy dowiedzieć się, że „historie z tego zbioru powstawały w latach 1998-2007”, że większość z nich „w jakiś sposób wiąże się ze starymi rodzinnymi zdjęciami”. Autorka przyznaje: „Mam obsesję na punkcie rodzinnych fotografii jako przedmiotów i na punkcie rodziny jako tematu. Fotografia skupia się na...