Alice Nightingale, to główna bohaterka książki, która jest niepełnosprawna. Cierpi na uraz mózgu, przez co ma trudności z mową, ale fascynacja słowem sprawia, że dziewczyna pisze wiersze, wylewając wszystko na papier co czuje, co przeżywa. Mimo, że inni uważają ją za upośledzoną dziewczynkę, Alice bardzo chce to zmienić. Sama uczy się poprawnie pisać, szuka w słownikach znaczenia różnych słów. Jej marzeniem jest pójście do średniej szkoły. Nie poddaje się i ciągle dokształca, żyje pełnią życia i pragnie tylko tego, by ktoś ją w końcu zauważył. Nie zepsutą Alice, ale tą prawdziwą Alice, która jest tylko wrażliwą, piętnastoletnią dziewczynką.

Mieszka razem z babcią i bratem, a także jej ukochanym psem, którego traktuje jak swojego przyjaciela. Problemy jej rodziny nie kończą się tylko na chorobie dziewczyny. Babcia opiekuje się tą dwójką najlepiej jak potrafi. Dziadek Alice siedzi w więzieniu za popełnioną zbrodnię. Brat Joey chodzi do szkoły i zajmuję się siostrą i babcią w każdej wolnej chwili.

Pewnego dnia Alice poznaje Manny'ego. Chłopak zafascynowany dziewczyną z dachu i jej wierszami, postawia sobie za cel poznanie jej bliżej, mimo, że wydarzenia z przeszłości ukształtowały w nim brak zaufania wobec innych ludzi. Z początku ich znajomość wydaje się niemożliwa z powodu tylu różnic, ale więź jaka się między nimi zrodziła sprawi, że tych dwoje zrobi wszystko by znaleźć wspólną drogę do szczęścia.

Gdy zobaczyłam jak autorka przedstawiła rozdziały z perspektywy Alice przyznam, że nieco mnie to przeraziło. Brak dużych liter w zdaniach czy przecinków sprawił, że czytanie książki mogło okazać się trudne. Ale czytało się je naprawdę szybko ze względu na wstawki wierszy Alice.

Powieść "Gwiazdy nad Oktober Bend" ukazuje Nam jak człowiek radzi sobie z problemami z przeszłości. Uczy żyć na nowo nie rozpamiętując tego co było, by nie zniszczyć teraźniejszości. Jest to bardzo wartościowa książka. Niewątpliwie warta uwagi czytelnika. Emocje jakie towarzyszyły mi podczas czytania są nie do opisania. Było mi żal Alice, gdyż na skutek nieszczęsnego wypadku poniosła najgorsze skutki. Przyznam szczerze, że była to moja pierwsza książka, gdzie spotkałam się z osobą niepełnosprawną. Autorka przedstawiła bohaterkę jako osobę biedną, skrzywdzoną przez los, której należy współczuć. Ale przecież Alice nadal jest normalnym człowiekiem i należy traktować ją zwyczajnie. Książkę czyta się jednym tchem. Niezwykła, wzruszającą historia o nastolatce, która pragnęła od życia czegoś więcej niż tylko traktowania ją jako niepełnosprawną osobę, która nie ma prawa do normalnego traktowania i życia. Zmusza czytelnika do refleksji. Po prostu piękna, to taka książka, która zostawia w czytelniku ślad na zawsze. Warta poznania i zapamiętania. Polecam.

Alice Nightingale, to główna bohaterka książki, która jest niepełnosprawna. Cierpi na uraz mózgu, przez co ma trudności z mową, ale fascynacja słowem sprawia, że dziewczyna pisze wiersze, wylewając wszystko na papier co czuje, co przeżywa. Mimo, że inni uważają ją za upośledzoną dziewczynkę, Alice bardzo chce to zmienić. Sama uczy się poprawnie pisać, szuka w słownikach...