Jakieś wow to to, to nie jest ale szybko się czyta

Jakieś wow to to, to nie jest ale szybko się czyta

Powiem tak : MEGA

Powiem tak : MEGA

'' LABIRYNT '' znasz to uczucie gdy zasypiasz u siebie w łóżku a budzisz się sam w nieznanym miejscu gdzie nie ma żywej duszy ?
Bohaterowie opowiadania Rainer Wekwerth przezywają taka właśnie pobudkę ze snu , jest ich to najgorsza pobudka i nie życzą jej nikomu chyba ze tym co im to zrobili i przez których muszą walczyć o przetrwanie…
A co im zrobili i kto ? Tego można się dowiedzieć po przeczytaniu wszystkich 3 tomów…
Każdy z tomów opowiada historie każdego bohatera ,opowiada ich walkę o życie i opowiada o ich słabościach które napotykają na każdym kroku .
"Labirynt" pokazuje nam jeden z problemów wielu ludzi , mowa jest o tym iż są ludzie młodzi , starzy którzy potrafią posunąć się do drastycznych rzeczy tylko po to by o nich mówiono , pisano …
Zapomina się już o ludziach którzy maja talenty , osiągnięcia ale nie pokazują się , teraz stawia się na ludzi którzy wychodzą przed szeregi..
Ludzie wolą tylko takich ale nie wiedza że tacy najczęściej krzywdzą innych …
Bo dla sławy potrafią zrobić wszystko …

'' LABIRYNT '' znasz to uczucie gdy zasypiasz u siebie w łóżku a budzisz się sam w nieznanym miejscu gdzie nie ma żywej duszy ?
Bohaterowie opowiadania Rainer Wekwerth przezywają taka właśnie pobudkę ze snu , jest ich to najgorsza pobudka i nie życzą jej nikomu chyba ze tym co im to zrobili i przez których muszą walczyć o przetrwanie…
A co im zrobili i kto ? Tego można...

Finałowy tom serii o labiryncie. I cieszę się, że już skończyłam.
Została ich trójka. Dalej walczą o przetrwanie. Lecz przyjaźń, która była między nimi zaczyna zanikać. Im bliżej końca tym silniejszy jest instynkt przetrwania. A przetrwać może przecież tylko jedno z nich. Lecz czy warto? Co czeka zwycięzcę za ostatnią bramą?
Mimo, że byłam ciekawa jak to się skończy to ten tom męczyłam najdłużej. Niestety bardzo mnie rozczarował. Było w nim dużo nieścisłości i, ku mej irytacji, połowa dziwnych wątków i momentów nie zostało wyjaśnionych. Dalej nie wiem, o co chodziło z tym plecakiem Leóna i dlaczego pojawiał się w każdym ze światów. Dlaczego to akurat Mary miała sprowadzić wszystkich spowrotem a nie np. Jenna? Dlaczego Jenna nie przeszła do ostatniego świata mimo, że Mary ją przecież przepchnęła przez bramę i patrzyła jak Jenna w niej znika? Dlaczego w każdym świcie mieli zwidy i widywali te wszystkie postacie? Nie wnosiło to do fabuły nic oprócz pytań, na które nie dostaliśmy odpowiedzi. Zakończenie, mimo że dosyć ciekawe, też trochę rozczarowało. Czytając już drugi tom domyśliłam się, że mogło chodzić tu właśnie o coś takiego, ale uważam, że autor książki powinien jakoś bardziej to rozwinąć. Miałam wrażenie, że kończąc w ten sposób historia została po prostu urwana. Rainer Wekwetrh mógł spokojnie dopisać jeszcze kilka rozdziałów, ale chyba najzwyczajniej w świecie zabrakło mu na to pomysłów. I nie powiem, że po tym co przeszli tu wszyscy bohaterowie miałam nadzieję na trochę szczęśliwsze zakończenie.
Ostatecznie jestem zadowolona, że w końcu skończyłam tą serię. Marna szansa, że do niej kiedykolwiek wrócę.

Finałowy tom serii o labiryncie. I cieszę się, że już skończyłam.
Została ich trójka. Dalej walczą o przetrwanie. Lecz przyjaźń, która była między nimi zaczyna zanikać. Im bliżej końca tym silniejszy jest instynkt przetrwania. A przetrwać może przecież tylko jedno z nich. Lecz czy warto? Co czeka zwycięzcę za ostatnią bramą?
Mimo, że byłam ciekawa jak to się skończy to ten...

ciekawa,sporo akcji,czyta się przyjemnie

ciekawa,sporo akcji,czyta się przyjemnie

W tym "Labiryncie" to, niestety, z korytarza na korytarz, tfu! z tomu na tom coraz gorzej. Dopóki garstka ostatnich bohaterów znajdowała się w finalnej części na upiornym frachtowcu, czytałam z zainteresowaniem - podobał mi się klimat jak z filmów grozy, intrygowało otoczenie. Niestety, potem było tylko z górki, a wszystko coraz płytsze, zaś postępowanie postaci denerwujące. No i zakończenie - mógł to być niesamowity twist, prowadzący do zagadek, tkwiących w funkcjonowaniu uniwersum ludzkiego umysłu, ale autor postarał się jeszcze o dodanie zupełnie bzdurnego wątku, który ostatecznie w moich oczach dokumentnie położył całość tego cyklu.

W tym "Labiryncie" to, niestety, z korytarza na korytarz, tfu! z tomu na tom coraz gorzej. Dopóki garstka ostatnich bohaterów znajdowała się w finalnej części na upiornym frachtowcu, czytałam z zainteresowaniem - podobał mi się klimat jak z filmów grozy, intrygowało otoczenie. Niestety, potem było tylko z górki, a wszystko coraz płytsze, zaś postępowanie postaci...

Dobrze napisana literatura dla młodzieży. Czasem łapałem się na tym że przeszkadzał mi nieco ubogi język, ale rekompensowała to wartka akcja.

Dobrze napisana literatura dla młodzieży. Czasem łapałem się na tym że przeszkadzał mi nieco ubogi język, ale rekompensowała to wartka akcja.

Super książka, tak jak inne z tej serii. Po tym jak się skończyła mogę wywnioskować, że będę kolejne części. Czekam z niecierpliwością!

Super książka, tak jak inne z tej serii. Po tym jak się skończyła mogę wywnioskować, że będę kolejne części. Czekam z niecierpliwością!

Na początku była nadzieja. Niezapomniana podróż w świecie, kreatywna i pomysłowa ścieżka do zapomnienia. Wraz z wgryzaniem się w pierwszy tom dostrzegałem coraz większy potencjał. Potem nadszedł drugi tom, który niczym kubeł zimnej wody bezwstydnie zlał mnie od stóp do głów. Jednak nie poddałem się, sięgnąłem po tom z numerkiem trzy. Jak poczułem się zawiedziony faktem, że był jeszcze gorszy niż drugi.

Relacje bohaterów zostały jeszcze bardziej spłycone, plot twist jest... Wyjątkowo naiwny, wręcz bolesny. Można wręcz odnieść wrażenie, że ta fabuła jest... Niepotrzebna. Odczuwałem to jako naprawdę spore nadużycie po przeczytaniu trzech tomów, gdzie tak naprawdę sam autor podsuwa pomysł, że ten cykl wcale nie był aż tak ważny, bo dopiero po dziwnym clifhangerze zacznie się dziać akcja.

Nie warto czytać nawet jeśli ma się wolny czas. Już lepiej przeczytać coś po raz kolejny. Niestety.

Na początku była nadzieja. Niezapomniana podróż w świecie, kreatywna i pomysłowa ścieżka do zapomnienia. Wraz z wgryzaniem się w pierwszy tom dostrzegałem coraz większy potencjał. Potem nadszedł drugi tom, który niczym kubeł zimnej wody bezwstydnie zlał mnie od stóp do głów. Jednak nie poddałem się, sięgnąłem po tom z numerkiem trzy. Jak poczułem się zawiedziony faktem, że...

WARTO było przebrnąć przez nijaką, chaotyczną drugą część, żeby spokojnie móc zasiąść nad trzecią. Wartka, ciekawa akcja i plus za trzymające w napięciu zakończenie. Kto wie, może powstanie kolejna część; otwarte zakończenie pozwoliłoby na płynną kontynuację.

WARTO było przebrnąć przez nijaką, chaotyczną drugą część, żeby spokojnie móc zasiąść nad trzecią. Wartka, ciekawa akcja i plus za trzymające w napięciu zakończenie. Kto wie, może powstanie kolejna część; otwarte zakończenie pozwoliłoby na płynną kontynuację.