Trzecia część "Oka Jelenia" była, jak do tej pory, najlepsza ze wszystkich trzech. Cykl idzie w dobrym kierunku, coraz bardziej wciąga, i to pomimo mankamentów w rodzaju ciągłego zgrzytu dotyczącego sztuczności całej tej historii (niestety, wciąż nie mogę się uwolnić od takiego wniosku). Dobra robota Panie Pilipiuk:)

Najbardziej w całej tej historii zaczyna interesować mnie sama Hanza, jej tajemnice, sekrety i władza, którymi ta tajemnicza organizacja dysponuje. "Drewniana twierdza" rozwija ten temat i jestem z tego szalenie zadowolony. Tak naprawdę oceniałbym cały cykl dużo wyżej, gdyby dotyczył on tylko Hanzy;)... Dotyczy on jednak głównie czegoś innego: kosmicznych stworów, podróży w czasie i sekretnych misji, a Hanza i jej tajemnice są do tego tylko dodatkiem... Nie obraziłbym się, gdyby było na odwrót;)...

Jednak ogólnie rzecz biorąc jest dobrze, a z każdym tomem nawet coraz lepiej. Poznajemy głównych bohaterów, zżywamy się z nimi i zaczyna się coraz wyraźniej rysować duża sympatia do tychże postaci, nawet jeśli pasują do fabularnej rzeczywistości, w której umieścił ich Pilipiuk, jak pięść do nosa. Ale to już świadczy o zdolnościach pisarskich autora - bynajmniej nie małych:)

Trzecia część "Oka Jelenia" była, jak do tej pory, najlepsza ze wszystkich trzech. Cykl idzie w dobrym kierunku, coraz bardziej wciąga, i to pomimo mankamentów w rodzaju ciągłego zgrzytu dotyczącego sztuczności całej tej historii (niestety, wciąż nie mogę się uwolnić od takiego wniosku). Dobra robota Panie Pilipiuk:)

Najbardziej w całej tej historii zaczyna interesować...