Ucieszyłam się kiedy się okazało, że cykl Severskiego nie zakończy się na trzech częściach i autor postanowił kontynuować perypetie grupy Wolskiego.
„Niepokorni” to bardzo dobry thriller szpiegowski. Akcja biegnie szybko, intryga jest ciekawa i niejednoznaczna – niemal do samego końca nie wiadomo co jest prawdą, a co nie – opowieść trzyma w napięciu, jest sporo nieoczekiwanych zwrotów akcji i zaskoczeń. Zakończenie otwarte – więc możemy liczyć na ciąg dalszy.
Ciekawym elementem powieści jest przybliżenie działalności wywiadu polegającej na dezinformacji, wpływania na politykę danego państwa, regionu, a nawet świata według własnych interesów. Autor robi to w bardzo przystępny i interesujący sposób.
To co lubię w powieściach Severskiego to to, że pisze z dystansem do rzeczywistości, jednocześnie niejednokrotnie celnie ją puentując.
Oczywiście najmocniejsza stroną, poza intrygami i akcją, są bohaterowie – Konrad, Sara, ale i Jagan, którego perypetie zawsze śledzę z zainteresowaniem.
Jednakże muszę się przyczepić, że w IV tomie cyklu historia jest przedstawiona trochę pobieżnie, autor nie wnika aż tak w opowieść i losy poszczególnych postaci, jak to miało miejsce w poprzednich powieściach serii. Wszystko rozgrywa się bardzo szybko więc z jednej strony nie ma przestojów, ale z drugiej strony czasami odnosi się wrażenie, że wszystko dzieje się trochę za szybko i za łatwo. Ta część jest też krótsza od poprzednich i wydrukowana wyjątkowo wielkimi literami więc nie ma tak wiele czytania.
Podsumowując „Niepokorni” to dobry, trzymający w napięciu thriller, który przeczytałam z zainteresowaniem. Nietuzinkowa intryga, nieoczekiwane zwroty akcji, trochę humoru oraz lekkie pióra autora sprawiają, że książkę czyta się lekko i z przyjemnością. Myślę, że „Niepokorni” mogliby przypaść do gustu również czytelnikom, którzy zazwyczaj nie sięgają po taką tematykę.
Polecam zarówno „Niepokornych”, jak i całą serię. I czekam na ciąg dalszy cyklu, na pewno przeczytam.

Ucieszyłam się kiedy się okazało, że cykl Severskiego nie zakończy się na trzech częściach i autor postanowił kontynuować perypetie grupy Wolskiego.
„Niepokorni” to bardzo dobry thriller szpiegowski. Akcja biegnie szybko, intryga jest ciekawa i niejednoznaczna – niemal do samego końca nie wiadomo co jest prawdą, a co nie – opowieść trzyma w napięciu, jest sporo...