Z przyjemnością śledziłam losy Samanthy, a świadomość, że to wszystko co opisuje, miało faktycznie miejsce, jeszcze bardziej mnie przyciągało do tej opowieści. Uporałam się z nią w jeden weekend i to niepełny. Poświęciłam tej lekturze praktycznie każdą wolną chwilę. Powodem tego nie był wyłącznie romantyczny wydźwięk tej opowieści, bo równie mocno zafascynowały mnie życiowe doświadczenia autorki. Byłam niezmiernie ciekawa, co sprawiło, że tak trudno było jej uwierzyć w siebie i w miłość, zawalczyć o własne szczęście?

Tę powieść czyta się przyjemnie i lekko. Napisana jest przystępnym językiem, ale niestety mam też jedno zastrzeżenie. Nie rozumiem, dlaczego nie wszystkie francuskie zwroty zostały przetłumaczone. W przypadku niektórych można było wyłapać z kontekstu o co chodzi, ale nie za każdym razem. Trochę mnie to irytowało.

"Siedem listów z Paryża" to naprawdę ciekawa historia. Napisało ją życie, więc nie ma sensu zastanawiać się nad jej wiarygodnością. Niekiedy miałam wrażenie, że jest zbyt ckliwa, ale w gruncie rzeczy wcale mi to nie przeszkadzało. Ta książka to nie jest arcydzieło literatury światowej, to dobra babska powieść, w której można się na chwilę zatracić, rozsmakować we Francji, jej potrawach i winach oraz oczywiście w przystojnych Francuzach. To lektura na poprawę humoru i na chwilę relaksu. Może też doda komuś odwagi, by zawalczyć o swoje szczęście?

http://korcimnieczytanie.blogspot.com/2016/08/samantha-verant-siedem-listow-z-paryza.html

Z przyjemnością śledziłam losy Samanthy, a świadomość, że to wszystko co opisuje, miało faktycznie miejsce, jeszcze bardziej mnie przyciągało do tej opowieści. Uporałam się z nią w jeden weekend i to niepełny. Poświęciłam tej lekturze praktycznie każdą wolną chwilę. Powodem tego nie był wyłącznie romantyczny wydźwięk tej opowieści, bo równie mocno zafascynowały mnie życiowe...