Recenzja pochodzi z mojego bloga: calm-inside-the-storm.blogspot.com

Książka rozpoczyna się prologiem, który mnie bardzo zaciekawił. Georgia - jedna z dwóch głównych bohaterów - uprzedza nas w nim o tym co napotkamy czytając jej opowieść. Nie zdradziła jednak zbyt wiele, dzięki czemu czułam się zachęcona do zagłębienia w powieść. Książka jest podzielona na dwie części, które dzielą się na rozdziały. Najciekawsze jest to, że autorka użyła w "Prawie Mojżesza" narracji z dwóch punktów widzenia, przeplatających się wzajemnie przez całą powieść. Z tym typem narracji miałam już styczność w "Ugly love" Colleen Hoover i muszę przyznać, że taki zabieg bardzo mi się podoba.

W całą historię byłam wciągnięta od samego początku. Miałam duży problem, aby odłożyć książkę, gdy musiałam zabrać się za zadania domowe. Czyta się ją bardzo szybko przez wartką akcję i ciekawe dialogi. Bałam się, że powieść będzie o przesłodzonej miłości dwóch nastolatków, ale szczęście nic takiego nie miało miejsca. "Prawo Mojżesza" na pewno nie można zaliczyć do książek wesołych. Jest w niej dużo bólu, cierpienia, samotności i niespełnionych nadziei. Jeżeli liczycie na słodki romans to uprzedzam, tutaj go nie znajdziecie.

Mojżesz - tytułowy bohater, w chwili rozpoczęcia powieści jest nastolatkiem. Ma jednak w sobie coś, co go wyróżnia z tłumu - dar. Nie będę pisać nic szczegółowego o nim, abyście mogli się sami dowiedzieć o co chodzi. Dodam tylko, że dar ten nadaje książce paranormalnego charakteru. Amy Harmon opisała ten wątek tak realistycznie, że jestem gotowa uwierzyć, że ludzie tacy jak Mojżesz istnieją naprawdę. Byłam zafascynowana odkrywaniem sekretu chłopaka, o którym opowiadał szczerze i naturalnie.

Miłym zaskoczeniem okazał się fakt, że autorka przedstawiła Georgię bardzo realistycznie. Dziewczyna jak na swój nastoletni wiek jest bardzo poważną i mądrą dziewczyną. Jej ukochanymi zwierzętami są konie, które często pojawiają się u jej boku. Rodzice Georgii prowadzą sesje terapeutyczne dla trudnych dzieci właśnie z końmi i przy okazji możemy poznać w małym stopniu stopniu to, jak takie sesje wyglądają.

Cieszę się, że znalazłam w "Prawie Mojżesza" wątek kryminalny. Był ciekawie wpleciony między losy Georgii i Mojżesza. Pod koniec książki nie mogłam się doczekać odpowiedzi na pytanie o tożsamość mordercy, a gdy już okazało się kim jest, byłam w szoku. Autorka rozegrała tę intrygę niemal jak Agata Christie i wyszło jej to doskonale.

W te chłodne dni gorąco zachęcam Was do przeczytania książki Amy Harmon. "Prawo Mojżesza" jest idealne na jesienną porę. Powieść wprowadza nas w nostalgię, daje do myślenia i wywołuje łzy. Ale żeby nie było tak dramatycznie, mogę Was zapewnić, że w tej opowieści znajdziecie również radosne, romantyczne i piękne chwile. Nie mogę się doczekać kolejnej części, jaką jest "Pieśń Dawida". Mam nadzieję, że uda mi się sięgnąć po nią w niedalekiej przyszłości.

Recenzja pochodzi z mojego bloga: calm-inside-the-storm.blogspot.com

Książka rozpoczyna się prologiem, który mnie bardzo zaciekawił. Georgia - jedna z dwóch głównych bohaterów - uprzedza nas w nim o tym co napotkamy czytając jej opowieść. Nie zdradziła jednak zbyt wiele, dzięki czemu czułam się zachęcona do zagłębienia w powieść. Książka jest podzielona na dwie części,...