DNF
Nie dałam rady przebrnąć przez tę książkę. Jest ona pełna absurdów. Serio lekarz nie poinformował pacjentki o stanie jej zdrowia tylko jej ojca xD?
A ona sama nie czuła, że coś jest nie tak?
W dodatku zakończenie da się od razu przewidzieć - skąd to wiem, bo przeczytałam ostatnie strony, żeby się w tym upewnić. Zresztą już sam tytuł nam o tym mówi 🙆🏼‍♀️

DNF
Nie dałam rady przebrnąć przez tę książkę. Jest ona pełna absurdów. Serio lekarz nie poinformował pacjentki o stanie jej zdrowia tylko jej ojca xD?
A ona sama nie czuła, że coś jest nie tak?
W dodatku zakończenie da się od razu przewidzieć - skąd to wiem, bo przeczytałam ostatnie strony, żeby się w tym upewnić. Zresztą już sam tytuł nam o tym mówi 🙆🏼‍♀️

Czytałam wielokrotnie podczas pandemii na balkonie. Świetna książka.

Czytałam wielokrotnie podczas pandemii na balkonie. Świetna książka.

Czytalam ta ksiazke juz kilka dobrych lat temu ale do dzis wracam do niej myslami.
Byla piekna i dala duzo do myslenia.
plakalam nad nia godzinami i nigdy nie przestane kochac tej ksiazki.
Jeden z najpiekniejszych romansow jaki kiedykolwiek czytałam

Czytalam ta ksiazke juz kilka dobrych lat temu ale do dzis wracam do niej myslami.
Byla piekna i dala duzo do myslenia.
plakalam nad nia godzinami i nigdy nie przestane kochac tej ksiazki.
Jeden z najpiekniejszych romansow jaki kiedykolwiek czytałam

Historia piękna, wzruszająca, jednak moim zdaniem zbyt oczywista. Sam opis na okładce oraz tytuł zdradzają zbyt wiele. A przedmowa autorstwa Federico Moccia mimo, że piękna, to właściwie jest spoilerem i nie polecam czytać przed lekturą książki.
Bohaterowie również rozczarowują - wydaje się jakby autor nie miał wcześniej zbyt wiele do czynienia z młodzieżą. Końcówka opowieści trochę nieprawdopodobna i spisana jakby "na chybcika".
Może młodsi ode mnie czytelnicy bardziej docenią tę powieść. Może właśnie mój wiek wpływa na taki odbiór.

Historia piękna, wzruszająca, jednak moim zdaniem zbyt oczywista. Sam opis na okładce oraz tytuł zdradzają zbyt wiele. A przedmowa autorstwa Federico Moccia mimo, że piękna, to właściwie jest spoilerem i nie polecam czytać przed lekturą książki.
Bohaterowie również rozczarowują - wydaje się jakby autor nie miał wcześniej zbyt wiele do czynienia z młodzieżą. Końcówka...

Nie lubię takich książek. A to dlatego, że później przez resztę dnia mam doła. Bo do końca mam nadzieję, że jeszcze wszystko się ułoży. Jest to historia o dwojgu młodych ludzi, których los naprawdę mocno doświadczył. Ylenia jest śliczną dziewczyną czerpiąc z życia pełnymi garściami. Jednak to tylko złudzenie, tak naprawdę jest śmiertelnie chora. Potrzebuje nowego serca. Ojciec, żeby je zdobyć decyduje się na przeprowadzkę do Włoch. 

Alex jest w klasie maturalnej ale zdaje się z tego nic sobie nie robić. Jest niesforny i wiecznie pakuje się w kłopoty. Ale jest zabawny. W Yleni zakochuje się niemal od pierwszego wejrzenia. I nie potrafi zrozumieć dlaczego ona go odtrąca. 

Na kolejnych stronach śledzimy powolną przemianę bohaterów. Zwłaszcza Alexa, który stopniowo staje się dojrzalszy. Wydaje się, że uda się im dwojgu pokonać wszystkie przeszkody. 

Jest to trudna historia. Na koniec zakręciła się mi łzy w oczach. Chociaż jest to powieść dla młodzieży to mnie również poruszyła. Mam tu poruszony trudny temat dawców narządów i przeszczepów. Nie każdy jest gotów na taki dar. Zresztą musi chyba zmienić się postrzeganie tego. A książkę polecam wszystkim. 

Nie lubię takich książek. A to dlatego, że później przez resztę dnia mam doła. Bo do końca mam nadzieję, że jeszcze wszystko się ułoży. Jest to historia o dwojgu młodych ludzi, których los naprawdę mocno doświadczył. Ylenia jest śliczną dziewczyną czerpiąc z życia pełnymi garściami. Jednak to tylko złudzenie, tak naprawdę jest śmiertelnie chora. Potrzebuje nowego serca....

Absolutnie wszystko w tej książce jest złe :')

Absolutnie wszystko w tej książce jest złe :')

Na wieść o kontynuacji "Moje serce należy do Ciebie" natychmiast postanowiłam sięgnąć po tom pierwszy, który zakupiony pod wpływem chwili, już od dawna zbierał kurz na mej półce.

"Moje serce należy do Ciebie" (tom 1)
Luciani dowiaduje się, że jego córce pozostało pół roku życia, chyba że zdarzy się cud... Yelenia ma zaledwie osiemnaście lat i zapowiada się na piękną kobietę. Czy ma szansę na to, by się nią stać?
Rodzice postanawiają przeprowadzić się do Włoch, gdzie jest większa szansa na zdobycie nowego serca dla ich córki.
W nowej szkole dziewczyna poznaje Alexa, który zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia, choć ta robi wszystko by trzymać go na dystans. Jednak miłość zwycięża...
W dniu egzaminu maturalnego chłopak dowiaduje się, że Yelenia jest w stanie agonalnym.

"Nieskończone bicie serca" (tom 2)
Yelenia dostała nowe serce, a tym samym zyskała szansę na nowe życie, lecz okupione to zostało utratą ukochanego.
Niedługo potem poznaje Giorgie, której przeszczepiono rogówki. Trudne doświadczenia sprawiają, że dziewczęta szybko stają się najlepszymi przyjaciółkami. Przepełnione chęcią życia, ciekawe świata i nowych przygód, wpadają na trop podziemia handlującego narządami.

Po te opowieści docelowo przeznaczone dla młodszego odbiorcy mogą śmiało sięgać czytelnicy w każdym wieku. Ale czy warto?Napisane przystępnym językiem, od pierwszych stron wciągają nas w wykreowany świat.
Pierwsza część porusza tak ważną kwestię jaką jest dawstwo narządów. W drugiej części poznajemy w jaki sposób, to zapotrzebowanie może stać się dochodowym biznesem - handel narządami, w którym najczęściej wykorzystywane są małe dzieci. Niestety mam bardzo wiele zastrzeżeń, począwszy od kreacji postaci, które są bardzo płytkie i infantylne, na niełatwej tematyce skończywszy, która potraktowana została zbyt lekko i powierzchownie. Choć druga część wydaje mi się dużo dojrzalsza od poprzedniej.

Kolejny raz dałam się zwieść pięknym okładkom. Sądząc po opisie, spodziewałam się mocno wzruszającej historii, niestety brakło tu głębszej analizy i emocji.

Na wieść o kontynuacji "Moje serce należy do Ciebie" natychmiast postanowiłam sięgnąć po tom pierwszy, który zakupiony pod wpływem chwili, już od dawna zbierał kurz na mej półce.

"Moje serce należy do Ciebie" (tom 1)
Luciani dowiaduje się, że jego córce pozostało pół roku życia, chyba że zdarzy się cud... Yelenia ma zaledwie osiemnaście lat i zapowiada się na piękną...

Alessio Puleo "Moje serce należy do ciebie" ❤️

Giorgio Luciani zdesperowany wynikiem leczenia swojej córki chorującej od lat na serce postanawia przenieść się z rodziną z Kolumbii do Włoch, gdzie tam szansa na przeszczep jest większa.
18-letnia Ylenia nawiązuje nowe znajomości - poznaje przesympatyczną sąsiadkę Virginię i kolegę z klasy Alexa, który od razu wpada jej w oko (ze wzajemnością). Chłopak jest leniwy i nie żywi chęci do nauki, jednak pod wpływem oczarowania zmienia swój stosunek do życia, chce się przypodobać koleżance. Ylenia ukrywa pewien sekret i traktuje Alexa na dystans, a chłopak tego nie potrafi pojąć...

"Wiadomo, że wiele historii potoczyłoby się inaczej, gdyby ludzie tak bardzo nie kłamali, ale nie ma na to rady. Jeśli sprawy mają się tak, jak się mają, to znaczy, że jest po temu jakiś powód."

Czytałam opinie na temat tej powieści, że nie porywa i jest przewidywalna. Po tytule można się domyślić, co się stanie. Pomimo to, mnie osobiście urzekła i doprowadziła do łez dramatycznym zakończeniem.
Bywają też momenty do pośmiania się, szczególnie perypetie chłopaków - Claudia i Alexa.

Mimo, że ta książka jest przypisana dla młodzieży uważam, że każdy mógłby ją przeczytać. Nawet dorośli potrafią zachowywać się irracjonalnie jak nastolatkowie.
Główną tematyką jest oddawanie organów. Tak mało ludzi je oddaje, przez co szansa innych na przeżycie jest nikła. Ten problem otwiera nam oczy i skłania do głębszych refleksji nad sensem i kruchością ludzkiego życia.
Czyta się bardzo szybko i lekko. Prosty styl. Historia oczywista i nasiąknięta emocjami. Niesamowita prostota i płynność.

"Życie jednak potrafi zaskakiwać, nawet wtedy, gdy myślisz, że nic wspanialszego na pewno ci się nie przytrafi."

"Moje serce należy do ciebie. Na zawsze!"

Alessio Puleo "Moje serce należy do ciebie" ❤️

Giorgio Luciani zdesperowany wynikiem leczenia swojej córki chorującej od lat na serce postanawia przenieść się z rodziną z Kolumbii do Włoch, gdzie tam szansa na przeszczep jest większa.
18-letnia Ylenia nawiązuje nowe znajomości - poznaje przesympatyczną sąsiadkę Virginię i kolegę z klasy Alexa, który od razu wpada jej w...

Ylenia jest zrozpaczona, kiedy ojciec mówi jej, że przez jego pracę, muszą całą rodziną przeprowadzić się do Włoch. Dziewczyna nie wie o tym, że jest śmiertelnie chora i bez szybkiego przeszczepu serca nie zostało jej już wiele czasu. Przeprowadzka zmienia jej życie i sprawia, że poznaje Alexa. Już wkrótce nastolatków zaczyna łączyć coś więcej niż przyjaźń, jednak nic nie jest łatwe, a już na pewno nie pierwsza prawdziwa miłość.

Poruszanie tematów ważnych i trudnych w literaturze młodzieżowej jest niebywale potrzebne. Często autorzy robią to jednak niezbyt umiejętnie i przesłanie powieści ginie gdzieś pomiędzy licznymi, nieprzemyślanymi wątkami. Tak jest w przypadku „Moje serce należy do ciebie”. Ta książka miała opowiadać historię młodzieńczej miłości, przy okazji zaznajamiając czytelnika z tematem transplantologii. Według mnie pierwszy temat, czyli wątek romantyczny został potraktowany trochę po macoszemu. Rozwleczony początek powieści sprawił, że tak naprawdę nie miałam szansy zaobserwować, jak zakochali się w sobie Ylenia i Alex. Do tego parę niepotrzebnych sytuacji, jak wstawka z Virginią, sprawiły, że zupełnie przestałam wierzyć w tę ich wielką miłość. Nawet końcówka, która mimo przewidywalności, chwytała za serce, nie zdołała mnie przekonać do niezwykłej więzi łączącej Ylenię z Alexem. Tak samo było z chorobą głównej bohaterki. Ylenia przechodzi liczne badania, ale nie wie, że jest śmiertelnie chora. Informacje o jej zdrowiu zataja przed nią ojciec. Jest to jakieś wytłumaczenie, jednak dość naciągane. Wydaje mi się, że Alessio Puleo miał jakiś pomysł na „Moje serce należy do ciebie”, ale zupełnie go nie przemyślał. Szkoda, bo to naprawdę mogła być dobra młodzieżówka, gdyby poświęcono jej więcej czasu i lepiej ją przemyślano. Jednym z plusów są na przykład liczne wstawki humorystyczne, wywołujące uśmiech na ustach. Wiele zabawnych sytuacji to efekt nieporadności i pecha Alexa. Choć nie mogłam uwierzyć w popełniane przez niego głupstwa, to te drobne, szczere wstawki sprawiły, że polubiłam go bardziej niż Ylenię. Styl pisania powieści to także jej mocna strona. Jest lekki i przyjemny, a samą książkę szybko się czyta. Na uwagę zasługuje również to, że jak wcześniej napisałam, w książce jest co nieco o transplantologii. Ten temat nie pojawia się w książkach za często - przynajmniej ja się z nim wcześniej nie spotkałam, a bezsprzecznie jest czymś, o czym powinno się pisać i mówić częściej. To także jedyny pomysł w „Moje serce należy do ciebie”, co do którego nie mam zastrzeżeń. Wzmianka o oddawaniu narządów, tym jak mało jest dawców, a także zakończenie, wszystko to skłania do refleksji o życiu i tym, jak szybko może ono przeminąć.

Ylenia jest zrozpaczona, kiedy ojciec mówi jej, że przez jego pracę, muszą całą rodziną przeprowadzić się do Włoch. Dziewczyna nie wie o tym, że jest śmiertelnie chora i bez szybkiego przeszczepu serca nie zostało jej już wiele czasu. Przeprowadzka zmienia jej życie i sprawia, że poznaje Alexa. Już wkrótce nastolatków zaczyna łączyć coś więcej niż przyjaźń, jednak nic nie...

Alessio Puleo '' Moje serce należy do ciebie ''.

Osiemnastoletnia Ylenia z ważnego powodu musi zmienić miejsce zamieszkania i wraz z rodzicami przeprowadza się do Włoch. W nowej szkole poznaje Alexa - chłopaka, który zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia i postanawia zwrócić na siebie jej uwagę. Dziewczyna jednak cały czas trzyma go na dystans a on nie ma pojęcia, co jest tego powodem. Okazuje się, że Ylenia cierpi na poważną wadę serca, która zagraża jej życiu. Kiedy Alex się o tym dowiaduje, nie może pogodzić się z tą informacją. Ylenia trafia do szpitala a jej stan jest bardzo ciężki...

Ta książka to opowieść o młodzieńczej miłości rozgrywająca się we współczesnych i bliskich życia realiach a historia kończy się zupełnie inaczej, niż można by się tego spodziewać. Pochłonęłam ją całą na raz i bardzo mi się podobała. Mimo iż w trakcie czytania myślałam, że zakończenie będzie przewidywalne, całkowicie mnie zaskoczyło i wywołało we mnie dużo emocji.

⭐⭐⭐⭐⭐/⭐⭐⭐⭐⭐

Alessio Puleo '' Moje serce należy do ciebie ''.

Osiemnastoletnia Ylenia z ważnego powodu musi zmienić miejsce zamieszkania i wraz z rodzicami przeprowadza się do Włoch. W nowej szkole poznaje Alexa - chłopaka, który zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia i postanawia zwrócić na siebie jej uwagę. Dziewczyna jednak cały czas trzyma go na dystans a on nie ma pojęcia,...