Pierwsza część przygód Odda Thomasa jest ciekawa, natomiast ta część jest bez sensu. Fabuła jest fatalna wręcz karykaturalna, nic tutaj nie ma najmniejszego sensu. Główny bohater zachowuje się jak permanentny idiota. Aż ciężko uwierzyć że napisał to Dean Koontz, pozycja tylko dla fanów autora albo dla tych co zaczęli dany cykl i muszą go skończyć.

Pierwsza część przygód Odda Thomasa jest ciekawa, natomiast ta część jest bez sensu. Fabuła jest fatalna wręcz karykaturalna, nic tutaj nie ma najmniejszego sensu. Główny bohater zachowuje się jak permanentny idiota. Aż ciężko uwierzyć że napisał to Dean Koontz, pozycja tylko dla fanów autora albo dla tych co zaczęli dany cykl i muszą go skończyć.

W porównaniu do pierwszego tomu serii o Oddzie, „Dar widzenia” wypada na tyle słabiej, że bardzo się rozczarowałam. Sposób, w jaki opisywana jest przygoda głównego bohatera na tyle mnie znudził na początku, że mam wrażenie, że „akcja właściwa” opowieści rozpoczyna się dopiero w połowie książki. Trzeba przyznać uczciwie, że faktycznie wtedy już potrafi wciągnąć. Tak jak i w pierwszym tomie, tutaj również najbardziej poruszyło mnie zakończenie książki. Głównego bohatera bardzo polubiłam ale nie wiem, czy będę w stanie sięgnąć po kolejne tomy tej serii.

W porównaniu do pierwszego tomu serii o Oddzie, „Dar widzenia” wypada na tyle słabiej, że bardzo się rozczarowałam. Sposób, w jaki opisywana jest przygoda głównego bohatera na tyle mnie znudził na początku, że mam wrażenie, że „akcja właściwa” opowieści rozpoczyna się dopiero w połowie książki. Trzeba przyznać uczciwie, że faktycznie wtedy już potrafi wciągnąć. Tak jak i w...

"Dar widzenia" to książka lekka, przyjemna. Szybko się ją czyta, fabuła płynie wartko, sprawnie. Styl autora dodatkowo to potęguje. Główny bohater wzbudza sympatię, ma specyficzne poczucie humoru, które nie każdemu będzie odpowiadać. Odd po prostu jest nietypowy, sam o sobie mówi "dziwak". Koncepcja widzenia duchów, osób zmarłych nie jest niczym nowym, autor również nie zinterpretował tego w nowatorski sposób, jednak czytając zapomina się o tym, bo bohater jest tym "smaczkiem" w powieści. Nie jest jednak porywająca, czytałam lepsze książki tego autora. Plusem i minusem jest to, że czytając nawet nie odczuwa się mijanych stron, pozytywem jest bo to oznacza, że przyjemnie się czyta, bez zmęczenia, ale negatywem, bo tak naprawdę nie ma żadnego punktu, którego można się złapać, punkty kulminacyjne nie są zbyt zaskakujące i nie robią wielkiego wrażenia. "Dar widzenia" jest bardzo dobry na wieczór po stresującym dniu, z kubkiem herbaty i kotem na kolanach.

"Dar widzenia" to książka lekka, przyjemna. Szybko się ją czyta, fabuła płynie wartko, sprawnie. Styl autora dodatkowo to potęguje. Główny bohater wzbudza sympatię, ma specyficzne poczucie humoru, które nie każdemu będzie odpowiadać. Odd po prostu jest nietypowy, sam o sobie mówi "dziwak". Koncepcja widzenia duchów, osób zmarłych nie jest niczym nowym, autor również nie...

Dwudziestojednoletni Odd Thomas ma szósty zmysł - dar widzenia duchów ludzi, którzy odeszli. Mieszkańcy zaświatów często szukają u niego pomocy. Tym razem odwiedza go duch doktora Jessupa, ojczyma Danny`ego, jego najlepszego przyjaciela. W domu Jessupów Odd znajduje zwłoki doktora. Domyśla się, że chłopak został uprowadzony. Trop prowadzi go w głąb ogromnej sieci tuneli, rozciągającej się pod miasteczkiem Pico Mundo i okoliczną pustynią. Właśnie tam, w zrujnowanym kasynie pośrodku morza piasku, rozegra się dramatyczny finał, w którym Odd stanie się zakładnikiem pięknej kobiety, pragnącej wykorzystać jego nadprzyrodzone zdolności...

Dwudziestojednoletni Odd Thomas ma szósty zmysł - dar widzenia duchów ludzi, którzy odeszli. Mieszkańcy zaświatów często szukają u niego pomocy. Tym razem odwiedza go duch doktora Jessupa, ojczyma Danny`ego, jego najlepszego przyjaciela. W domu Jessupów Odd znajduje zwłoki doktora. Domyśla się, że chłopak został uprowadzony. Trop prowadzi go w głąb ogromnej sieci tuneli,...

Sequel do "Odd Thomasa" jest nieco krótszy i 70% akcji toczy się w opuszczonym kasynie, ale książka i tak dalej jest świetna. Po raz kolejny prym wiedzie poczucie humoru bohatera i jego cięte riposty. Świetna, relaksująca pozycja na jeden raz :)

Sequel do "Odd Thomasa" jest nieco krótszy i 70% akcji toczy się w opuszczonym kasynie, ale książka i tak dalej jest świetna. Po raz kolejny prym wiedzie poczucie humoru bohatera i jego cięte riposty. Świetna, relaksująca pozycja na jeden raz :)

Prosta, wciągająca powieść, dobra na wolny wieczór.

Prosta, wciągająca powieść, dobra na wolny wieczór.

Powieść "Dar widzenia" to kolejna pozycja w dorobku pana Koontz'a, która w doskonały sposób charakteryzuje styl autora. Powieść nie jest wybitna czy genialna. Nie stanowi źródła wiedzy w jakiejś dziedzinie. Jak zwykle nie napotkamy tutaj tła politycznego czy historycznego. Powieść stanowi sumę bohaterów i fabuły, które razem tworzą czystą rozrywkę dla czytelnika.

Bohaterowie - z Odd'em Thomas'em na czele - spełniają swoje role. Pozytywni wzbudzają sympatię, natomiast ci negatywni, jak na nich przystało - wzbudzają nawet wstręt.

Fabuła jest lekka. Opuszczone kasyno. Porwanie i morderstwo. Próba ratunku. No i plan nikczemników. Nic spektakularnego. Ten zły jest zły, więc dopuszcza się złych uczynków.

Powieść dobra na długie, nudne wieczory. Można by stwierdzić, że jest umiarkowanie ciekawa.

Powieść "Dar widzenia" to kolejna pozycja w dorobku pana Koontz'a, która w doskonały sposób charakteryzuje styl autora. Powieść nie jest wybitna czy genialna. Nie stanowi źródła wiedzy w jakiejś dziedzinie. Jak zwykle nie napotkamy tutaj tła politycznego czy historycznego. Powieść stanowi sumę bohaterów i fabuły, które razem tworzą czystą rozrywkę dla czytelnika.

...

Praktycznie nie zdarza mi się nie doczytać książki do końca. To dzieło mnie pokonało i niestety musiałam zrezygnować po kilku rozdziałach. Nuda i sposób pisania, który kompletnie mi nie spasował.

Praktycznie nie zdarza mi się nie doczytać książki do końca. To dzieło mnie pokonało i niestety musiałam zrezygnować po kilku rozdziałach. Nuda i sposób pisania, który kompletnie mi nie spasował.

Dziwaczna. Ramota trochę, nie polecam raczej, jest całe mnóstwo lepszych książek niż stare hamerykańskie ramoty. Ale ja od Koontza uzależniony jestem więc musiałem.

Dziwaczna. Ramota trochę, nie polecam raczej, jest całe mnóstwo lepszych książek niż stare hamerykańskie ramoty. Ale ja od Koontza uzależniony jestem więc musiałem.

Kolejny tom przygód Odda, lekka powieść na jesienne wieczory.

Kolejny tom przygód Odda, lekka powieść na jesienne wieczory.