Kolejny dziennikarz związany (kiedyś) z radiową Trójką napisał książkę. I tak jak w przypadku W. Manna i M. Niedźwiedzkiego nie można jej nazwać autobiografią. Jeśli już, to tylko w pewnych fragmentach, kiedy np. Jan Chojnacki pisze o swoim dzieciństwie. Chyba lepiej pasuje słowo „wspomnienia”. Bo autor wspomina m. in. swoją pracę w Agencji „Pagart” albo spotkania z artystami grającymi jego ulubioną muzykę, czyli blues. Zresztą wydaje mi się, iż właśnie blues jest równorzędnym bohaterem książki (obok samego J. Chojnackiego). Stąd m. in. rozdziały poświęcone ulubionemu muzykowi dziennikarza, jakim jest Eric Clapton czy też audycji „Bielszy odcień bluesa”. I dlatego wydaje mi się, że lektura „Bluesa z kapustą” najbardziej ucieszy fanów tej muzyki.

Kolejny dziennikarz związany (kiedyś) z radiową Trójką napisał książkę. I tak jak w przypadku W. Manna i M. Niedźwiedzkiego nie można jej nazwać autobiografią. Jeśli już, to tylko w pewnych fragmentach, kiedy np. Jan Chojnacki pisze o swoim dzieciństwie. Chyba lepiej pasuje słowo „wspomnienia”. Bo autor wspomina m. in. swoją pracę w Agencji „Pagart” albo spotkania z...

W czasach ostatnich drastycznie spadła ilość wpisywanych przeze mnie opinii. Dlategóż, mimo braku chęci, w sensie pisania opinii o książkach, zachęcam do lektury książki Jana Chojnackiego. wartością dodaną są bardzo rzetelne opisy realiów życia w schyłkowym PRL-u i dalej... .

W czasach ostatnich drastycznie spadła ilość wpisywanych przeze mnie opinii. Dlategóż, mimo braku chęci, w sensie pisania opinii o książkach, zachęcam do lektury książki Jana Chojnackiego. wartością dodaną są bardzo rzetelne opisy realiów życia w schyłkowym PRL-u i dalej... .

Jest mi wyjątkowo trudno ocenić tę książkę. Autora niesamowicie sobie cenię jako dziennikarza muzycznego i propagatora bluesa. Tematyka książki jest mi bardzo bliska. Z ogromną przyjemnością czytałam inne 'wspominkowe' pozycje ludzi związanych z Trójką. Ale w tym przypadku jestem zawiedziona, ponieważ mimo niesamowicie ciekawych tematów bardzo ciężko mi się czytało. Być może jestem w tym odczuciu odosobniona, ale niestety dla mnie jest to zmarnowana szansa.

Jest mi wyjątkowo trudno ocenić tę książkę. Autora niesamowicie sobie cenię jako dziennikarza muzycznego i propagatora bluesa. Tematyka książki jest mi bardzo bliska. Z ogromną przyjemnością czytałam inne 'wspominkowe' pozycje ludzi związanych z Trójką. Ale w tym przypadku jestem zawiedziona, ponieważ mimo niesamowicie ciekawych tematów bardzo ciężko mi się czytało. Być...

Jeśli miałbym zarekomendować książkowy debiut Jana Chojnackiego, zrobiłbym to bez wahania. Bez wahania najmniejszego wobec fanów bluesa, Trójki i samego autora, a z nieco większym wahaniem wobec czytelników, którzy tematy te dopiero co liznęli. Dla tych bardziej ciekawskich może to być piękny wstęp do przygody z bluesem. Natomiast bardziej opornym może być ciężko docenić gawędy Pana Jana. -

Zapraszam do przeczytania pełnej recenzji pod adresem: http://przymuzyceoksiazkach.pl/2016/11/21/jan-chojnacki-blues-z-kapusta-recenzja/

Jeśli miałbym zarekomendować książkowy debiut Jana Chojnackiego, zrobiłbym to bez wahania. Bez wahania najmniejszego wobec fanów bluesa, Trójki i samego autora, a z nieco większym wahaniem wobec czytelników, którzy tematy te dopiero co liznęli. Dla tych bardziej ciekawskich może to być piękny wstęp do przygody z bluesem. Natomiast bardziej opornym może być ciężko docenić...

Bardzo zgrabna i bardzo dowcipna autobiografia jednej z najbardziej charyzmatycznych postaci Polskiego Radia i polskiego środowiska bluesowego.

Bardzo zgrabna i bardzo dowcipna autobiografia jednej z najbardziej charyzmatycznych postaci Polskiego Radia i polskiego środowiska bluesowego.