Zbiór historii opowiadających o problemach imigracji,braku umiejętności opowiedzenia o kulturze i zwyczajach panujących na obczyźnie. Traumatyczne przeżycia mają odzwierciedlenie w przyszłości.Uciekamy od siebie samych,własnych myśli.Czasem zachowujemy się irracjonalnie,po to by zagłuszyć ból,bezdenny krzyk rozpaczy i żalu.Wspomnienia powracają niczym wezbrane fale,zaburzając dotychczasową egzystencję.Zanurzamy się na powrót w leśnej dziczy dzieciństwa,pozwalając eksplodować uczuciom niczym korkowi z butelki,by mogły wypłynąć emocje.Tak bardzo obawiamy się destrukcyjnej samotności,nie potrafimy znaleźć odwagi by opowiedzieć o swych przeżyciach drugiej osobie.Wezbrana tama zalewa umysł i ciało.A jednak pozostajemy samotni w swym bólu i gorzkim rozczarowaniu życiem.
Co sprawia,ze nie potrafimy stanąć w obronie szykanowanego człowieka?Brak pewności siebie,wychowanie,strach przed osądem innych,a może obojętność? Ludzie zakładają maski,ukrywają swoje wnętrze.Boimy się obnażyć nasze własne słabości lub nie chcemy usłyszeć gorzkich słów prawdy o nas samych.Świadomie otulamy się welonem tajemnic,często nie zadajemy pytań ukochanej osobie.Nie drążymy tematu,swobodnie dryfujemy w bezbrzeżnej toni,pozwalając umykać myślom i podejrzeniom. A potem następuje grzmot,burza,która niszczy naiwne marzenia.Obietnica i rozczarowanie.
Człowiek powinien umieć odnajdować radość w tym co robi i doceniać najbliższych,receptą są małe ulotne chwile szczęścia.

Zbiór historii opowiadających o problemach imigracji,braku umiejętności opowiedzenia o kulturze i zwyczajach panujących na obczyźnie. Traumatyczne przeżycia mają odzwierciedlenie w przyszłości.Uciekamy od siebie samych,własnych myśli.Czasem zachowujemy się irracjonalnie,po to by zagłuszyć ból,bezdenny krzyk rozpaczy i żalu.Wspomnienia powracają niczym wezbrane...