Każda książka tego autora zahaczająca o watek psychologiczny jest gwarantem sukcesu. Najbardziej poczytny autor świata okazuje się nie tylko mistrzem grozy, ale także genialnym znawcą myśli i emocji ludzkich.

Rose to pani domu, potulna i wierna żona, która ani śni sprzeciwiać się mężowi Normanowi, psychopacie i bezdusznemu policjantowi.
Czternaście lat bicia i upokarzania kończy się wraz ze znalezieniem kropli krwi na idealnie czystym, przesiąkniętym chlorem prześcieradle.
Rozpoczyna się ucieczka, a za nią pościg.

Choć wydawałoby się, ze książek o tej tematyce jest wiele, tak ta zasługuje na zapoznanie się z nią z kilku powodów.
Bohaterzy są niesamowicie realni, a to sukces, bo Rose i Norman są dwiema skrajnie od siebie różnymi postaciami. To, że udało się ich przedstawić w bardzo kolorowy sposób a tym samym ich nie przerysować zasługuje na uznanie.
Ponadto akcja rozkręca się w idealnym tempie. Tym razem King nie pokusił się na przydługawy wstęp i punkt kulminacyjny na kilku ostatnich stronach, lecz emocje huśtają się przez całą powieść.
A to, co mnie podobało się najbardziej, to fakt, iż nie jest to książka, która ma przestraszyć, a robi to. Nie ma tutaj konkretnych sytuacji grozy, ale klimat i ta cała otoczka może zasponsorować ciarki na plecach.

Każda książka tego autora zahaczająca o watek psychologiczny jest gwarantem sukcesu. Najbardziej poczytny autor świata okazuje się nie tylko mistrzem grozy, ale także genialnym znawcą myśli i emocji ludzkich.

Rose to pani domu, potulna i wierna żona, która ani śni sprzeciwiać się mężowi Normanowi, psychopacie i bezdusznemu policjantowi.
Czternaście lat bicia i upokarzania...